alum , ī, n., I) σύμφυτον, eine Pflanze, Beinwell od. Schwarzwurz gen. (Symphytum officinale, L.), Plin. 27, 41 sq. u. Scrib. 83. Ps. Apul. herb. 60. – II) wilder ...
alus , ī, f., s. alumno. I.
alūta , ae, f. (alumen), I) Alaunleder, ein weiches, geschmeidiges, mit Alaun und ... ... ein lederner Beutel, Iuven. 14, 282: pasceolus et aluta, Lucil. sat. 13, 14. – 3) ein Schönheits ...
balūx , ūcis, f. (span. Wort) = χρύσαμμος, Goldsand, Goldkörner, Plin. 33, 77. *Mart. 12, 57, 9: Plur., Iustin. 44, 1, 7. Vgl. Holder altcelt. Sprachsch. 1, 338 f.
2. Halus , ī, f., Stadt in der assyr. Landschaft Apolloniatis, in der Gegend von Artemita, viell. das j. Galula, Tac. ann. 6, 41.
cālum , s. cāla.
1. halus , ī, f., eine Pflanze = sil, Plin. 26, 42 Sill. u. Detl.
baluca (gew. balluca), ae, f., latin. Nbf. v. balux (w. s.), Cod. Theod. 10, 19, 3 ... ... ›ἀχώνευτος γη ἡ το χρυσίον εκβάλλουσα‹. – / Abl. Plur. baluceis, Fronto ep. ad M. Caes. ...
hyalus , ī, m. (ὕαλος), I) das Glas (rein lat. vitrum), color hyali, glasgrüne Farbe, Verg. georg. 4, 335. – II) glasgrüne Farbe, Auson. Mos. 418. Prud ...
apalus (hap.), a, um (ἁπαλός), zart, weich, apala ova, Scrib. u.a. (s. Schuch Apic. 7, 329).
alūmen , minis, n., der Alaun, Claud. Quadr. fr., Vitr., Cels. u.a.: alqd alumine oblinere, Gell.
alumna , ae, f., s. alumnus no. I, 1 u. no. II.
alucus , s. ulucus.
... übh., ego pacis, ut ita dicam, alumnus, Cic.: non alumnus fortunae, sed partus, nicht ... ... praedicare, Suet.): at vos si laesae contemptus tangit alumnae, Ov.: noctis alumna, v. der Tisiphone, Sil.: ... ... fem., quod... latentes locos unda foecundet alumna, ibid. 798: Ceres, alumna terrarum ac nutrix mortalium, ...
Attalus , ī, m. (Ἄτταλο ... ... in die Kleider zu weben, Attalus III. Philometor (Varr. r. r. 1, 1, 8), ... ... ( Zunft ) in Athen, so gen. zu Ehren des Königs Attalus, Liv. 31, 15, 6.
alumnor , ātus sum, ārī (alumnus), a) jmd. als Pflegling ... ... , puellae in penetralibus virginis alumnatae, Mart. Cap. 9. § 892. – b) Tiere abrichten ... ... 17: Partiz. passiv, canes passivis morsibus (Dat. = zu) alumnati, Apul. met. 9, ...
būbalus , ī, m. (βούβαλ ... ... , 5. – Dav. būbalus , a, um, von der afrikan. ... ... neben bison). Amm. 22, 15, 14. – Nbf. būfalus , Ven. Fort. carm. 7, ...
Cōcalus , ī, m. (Κώκαλο ... ... 962;), König auf Sizilien, der Dädalus aufnahm, den mit einem Heere nachfolgenden Minos aber tötete od. durch ... ... , um, f., die Kokaliden, = Töchter des Kokalus, Sil. 14, 42.
Būpalus , ī, m. (Βούπαλος), ein Bildhauer aus Chios, Zeitgenosse des Iambendichters Hypponax, mit dem er in Feindschaft lebte u. dessen häßliches Gesicht er in einem Bilde dem Spotte preisgab, wofür ihn wiederum der Dichter in ...
gabalus , ī, m., ein Kreuz, Galgen, Varro sat. Men. 24: als Schimpfwort, Galgenvogel, Galgenstrick, Macrin. b. Capit. Macrin. 11, 6. v. 2 (= Anthol. Lat. 801, 2 M.).
Buchempfehlung
Der historische Roman aus der Zeit des Dreißigjährigen Krieges erzählt die Geschichte des protestantischen Pastors Jürg Jenatsch, der sich gegen die Spanier erhebt und nach dem Mord an seiner Frau von Hass und Rache getrieben Oberst des Heeres wird.
188 Seiten, 6.40 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Für den dritten Band hat Michael Holzinger neun weitere Meistererzählungen aus dem Biedermeier zusammengefasst.
444 Seiten, 19.80 Euro