lyncūrium , iī, n. u. lyncūrius , iī, m. (λυγκούριον), der Luchsstein, ein harter, durchsichtiger Stein von rotgelber Farbe, der nach der Meinung der Alten aus dem kristallisierten ...
langa , ae, f. u. langūrus , ī, m., eine Eidechsenart, aus deren Urin der Stein langūrium, der sonst lyncūrium genannt wird, entstehen soll, Plin. 27, 34.
līgūrius , s. lyncūrium.
lincūrius , s. lyncūrium.
2. colo , coluī, cultum, ere ( aus *quelō, ... ... alienigenas, Cic.: unum deum, Lact.: multos ac falsos deos, Lact.: deûm maxime Mercurium, Caes.: Apollinem eximiā religione, Curt.: Latonam per aras, Ov.: simulacrum menstruis ...
scio , īvī u. iī, ītum, īre, wissen, ... ... sollte meinen) a Pallade doctam, Ov.: ebenso scires non ibi genitum Manium Curium, Plin. – impers., hoc scitis omnes, usque adeo hominem in periculo fuisse ...
2. dē-sero , seruī, sertum, ere, eig. gleichs. ... ... Plaut.: nisi me lucerna desereret, ausgehen wollte, Cic.: multo tardius fama deseret Curium Fabricium, Cic.: tempus maturius quam res me deseret, es wird mir eher ...
nōmino , āvi, ātum, āre (nomen) = ὀνομάζω, nennen ... ... quis me nominat? wer nennt mich beim N.? redet mich an? Plaut.: Mercurium Aegyptii nefas habent nominare, Caes.: ad flumen Sabim, quod supra nominavimus, Caes ...
sarcio , sarsī, sartum, īre (Wz. sark, flechten, ... ... Ehren gehalten, wie ein Evangelium gehalten, Plaut. trin. 317: M 2 . Curium sartum et tectum (bei heiler Haut), ut aiunt, ab omnique incommodo, ...
ob-dūco , dūxī, ductum, ere, I) (duco = ... ... ): alci obd. scortum, Plaut. merc. 1. argum. v. 6 sq.: Curium (als Amtsbewerber gegen andere) vorschieben, Cic. ad Att. 1, 1 ...
secūris , is, Akk. im, Abl. ī, f ... ... Cic.: saevus securi Torquatus, der seinen eigenen Sohn köpfen ließ, Verg.: securium gladiorumque terrore subnixi, Lact. – Sprichw., securi Tenediā (Τεν ...
dē-pūgno , āvī, ātum, āre, I) bis zur ... ... moenibus, Liv.: haud quaquam certamine dubio cum Gallis, Liv.: cum Romanis adversus Manium Curium, Hyg. fr.: adversus Teutonos, Frontin.: v. Zweikampf, cum alqo ...
quaestus , ūs, m. (quaero), I) das Suchen ... ... α) mit obj. Genet. od. Genet. Gerund.: hunc (deum Mercurium) ad quaestus pecuniae (Gelderwerb) mercaturasque habere vim maximam arbitrantur, Caes. ...
cōn-servo , āvī, ātum, āre, bewahren, im ... ... m. Prädik. -Acc., omnes salvos, Cic.: homines miseros incolumes, Cic.: M'Curium sartum et tectum, ut aiunt, ab omnique incommodo, detrimento, molestia sincerum integrumque ...
mercātūra , ae, f. (mercor), der Kaufhandel, ... ... fecisse, Liv.: apud vada Sabatia mercaturas exercere per homines suos, Capit.: hunc (Mercurium) ad quaestus pecuniae mercaturasque habere vim maximam arbitrantur, Caes.: übtr., non ...
1. coniūnctus , a, um, PAdi. m. Compar. ... ... Ang. wodurch?) et cum iis et inter se coniunctissimos fuisse M'. Curium, Ti. Coruncanium, Cic.: quod enim par amicitiae consularis fuit umquam in hac ...