2. fēstūca ( nicht fīstūca), ae, f., ein Werkzeug zum Einrammen, der Schlegel, die Ramme, Plaut. mil. 961. Cato r. r. 28, 2. Caes. b. G. 4, 17, 4 codd. ...
fēstūcātio ( nicht fīstūcātio), ōnis, f. (festuco), das Einrammen, Festrammen, festucatione solidare, Vitr. 10, 3, 3: festucationibus solidare, Vitr. 3, 3, 1 u. 7, 1, 1.
ad-igo , ēgī, āctum, ere (ad u. ago), ... ... fissuram, Col.: clavum in arborem, cuneum arbori, Plin.: tigna fistucis, B. einrammen, Caes. – Geschosse heran-, hintreiben, -schleudern, telum ...
in-culco , āvī, ātum, āre (in u. calco), ... ... nimis inculcatum obsitumque aliquā re erat, Gell. – II) in etw. hineinrammen, -pressen, -stopfen, A) eig.: 1) im allg.: ...