Helicōn , ōnis, Akk. ōnem u. ōna, ... ... . – Dav.: A) Helicōniades , um, f. (Ἑλικωνι ... ... den Musen, Lucr. u. Pers. – B) Helicōnis , idis, f. (Ἑλικωνί ...
dē-fero , dē-tulī, dē-lātum, dē ... ... mit hinabnehmen u. dgl., 1) im allg.: amoeno ex Helicone perenni fronde coronam, Lucr. (u. so harmoniai nomen alto delatum Heliconi [vom H.], bildl., Lucr.): ramalia arida tecto, Ov. – ...
organicus , a, um (ὀργανικ ... ... . – 2) musikalisch, melos, Cato fr.: modus, Chalcid.: saltus Heliconis, Lucr. – subst., organicus, ī, m., der Musiker ...
2. colo , coluī, cultum, ere ( aus *quelō, ... ... Italiam dicuntur, die Urbewohner It. gewesen sein sollen, Gell.: in prima coluisse Helicona iuventa, poet. = schon in früher Jugend gedichtet haben, Prop. – ...
Tempē , Plur. neutr., nur im Nomin, u. Akk. ... ... II) übtr., von jeder reizenden Talgegend, Phthiotica, Catull. 66, 35: Heliconia, Ov. am. 1, 1, 15: Heloria, Ov. fast. 4, ...