1. mātūro , āvī, ātum, āre (maturus), I) tr.: A ... ... Plin.: quod (malagma) pus maturat, Cels.: vitis alba suppurationes veteres maturat et purgat, Plin. – ... ... nach A. kommen, Sall.: maturavit Romanus, ne etc., Liv.: maturato opus est, es ist ...
mātūrē , Adv. (maturus), I) zeitig = ... ... schleunig, senem fieri, Cic.: mature u. maturius proficisci, Caes.: alqo maturius venire, Cic.: maturissime rem vindicare, Cic.: quam maturrime rebus occurrere, Caes. – ...
2. mātūrō , Adv. (maturus), zeitig, Cato bei Charis. 205, 20 K. (dagegen Jordan Cato oratt. fr. 6. p. 34, 1 maturrime). Heges. 1, 44, 3.
... erwachsen, mannbar, virgo, Hor.: Nero maturus annis, Tac.: maturior annis, der ältere, Ov. – m. Dat., virgo matura viro, Verg.: virgo iam matura nuptiis, Vitr.: Lucius ... ... früher einträte), Liv.: aetas maturissima, Cornif. rhet.: robur aetatis quam maturrimum precari, Tac. ann. ...
ē-mātūro , āre, völlig reif machen, Eumen. grat. act. ad Const. 10, 4 zw.
armātura , ae, f. (armo), I) = armamenta ( ... ... Waffengattung, A) eig.: cohortes nostrā armaturā, Cic.: Numidae levis armaturae, Caes.: studium armaturae Threcum prae se ferens, für die Fechter ( ... ... armaturam dare, *Val. Max. 7, 6, 1: armaturam accipere, Vulg. sap. 5 ...
immātūrē , Adv. (immaturus), unzeitig, Vell., Sen. rhet. u.a. – Compar., haud immaturius redito Apul. met. 6, 16.
mātūrātē , Adv. (Partic. maturatus v. maturo), rechtzeitig, schleunig, at maturate propera! Plaut. Pseud . 1157. – / Plaut. mil. 1093 u. Liv. 32, 16, 5 jetzt maturare.
līmātūra , ae, f. (2. limo), Feilstaub, Feilspäne (franz. limaille), Plin. Val. 1, 25. Sex. Placit. de medic. 10, 1.
ad-mātūro , āre, mit zur Reife bringen, beschleunigen helfen, horum discessu admaturari defectionem, Caes. b.G. 7, 54, 2.
amāturio , īre (amo), zu lieben wünschen, Diom. 346, 2 u. Prisc. 8, 74. Mar. Victorin. art. gr. (VI) 200, 2 K.
mātūrātō , Adv. (maturatus v. maturo), schleunig, Schol. Verg. in Class. auct. 7, 291. Heges. 1, 44, 3.
... gehörige Salz, Colum. – sucum ad maturitatem perducere, Plin.: ad maturitatem venire od. pervenire, Plin.: ... ... , quicquid esset, esse perfectum et habere maturitatem quandam suam, Cic.: maturitatem Galli criminando, die reife ... ... baldige-, schleunige Eintritt, precari maturitatem poenae, Suet.: beneficio Caesaris praestare maturitatem, die Bewilligung des Kaisers ...
im-mātūrus (in-mātūrus), a, um, unreif, I) eig ... ... ) von leb. Wesen: immatura licet, tamen huc non noxia veni, Prop.: infans, qui conceptus erat, immaturus est editus, Suet.: ut si filius immaturus obisset, Hor.: quamquam tibi immaturo vita erepta, Sall. – prägn., ...
mātūrēsco , mātūruī, ere (maturus), I) reif werden, reifen, v. ... ... eig., zur körperl. Reife gelangen, partus maturescunt, Cic.: nubilibus maturuit annis, wurde heiratsfähig, -mannbar (v. einem ... ... nondum satis maturuisse, zur Herausgabe reif, Quint.: senescentibus vitiis, maturescente virtute, reife, sich ...
mātūrāsco , āvī, ere (Inchoat. v. maturo), reif werden, reifen, v. Früchten, Vulg. Ioël 3, 13. Augustin. serm. 223. § 2. Lact. 2, 11, 1 codd.
fōrmātūra , ae, f. (formo), die Gestaltung, Bildung, labrorum, Lucr. 4, 550 (absol. ibid. 554): Plur., formaturae variae, Arnob. 2, 23.
per-mātūro , āvi, āre, völlig reif werden, Hyg. fab. 136 (wo wohl mit Schmidt permaturuit zu lesen ist).
mātūrātor , ōris, m. (maturo), der Beschleuniger, inchoati itineris, Ven. Fort. vita S. Mauril. 15.
mātūrātio , ōnis, f. (maturo), die Beschleunigung, Cornif. rhet. 3, 3.
Buchempfehlung
Der historische Roman aus der Zeit des Dreißigjährigen Krieges erzählt die Geschichte des protestantischen Pastors Jürg Jenatsch, der sich gegen die Spanier erhebt und nach dem Mord an seiner Frau von Hass und Rache getrieben Oberst des Heeres wird.
188 Seiten, 6.40 Euro