... multo post, Nep.: post non multo, Nep.: haud multo post, Tac.: aliquanto post oder post aliquanto, eine geraume Zeit ... ... tempore, Verg.: non magno post tempore, Iustin.: post non longo tempore, Gell.: haud longe post, Gell. – post quam, s. post ...
apostēma , atis, n. (ἀπόστημα), ... ... 28, 217. Veget. mul. 2, 55, 2 L. – Nbf. apostēma, ae, f., Veget. mul. 4, 8 lemm. Isid. 4, ...
apostata , ae, m. (ἀποστάτης), der Abtrünnige vom Glauben, der Apostat, Tertull. de pudic. 9 u.a. Eccl.
impostor , ōris, m. (= impositor, v. impono), der Betrüger, Ulp. dig. 21, 1, 4. § 2. Hieron. epist. 38, 5 u. 54, 5.
apostato , āvī, āre, vom Glauben abtrünnig werden, Cypr. ep. 57, 3 u.a. Eccl.
apostola , ae, f. (apostolus), die Apostelin, Augustin. serm. 132, 1.
ex-pōstulo , āvī, ātum, āre, I) ernstlich-, ... ... Passiv mit Acc. rei, causam expostulatus, gefragt nach der Ursache, Tert. de cor. 1. ... ... Plaut.: exp. m. folg. Acc. u. Infin., Tac.: expostulare et queri, mit folg. Acc ...
impostūra , ae, f. (= impositura, v. impono), die Betrügerei, Fälschung, Treb. Poll. Gallien. 12, 5. Ulp. dig. 47, 20, 3. § 1. Cypr. epist. 49, 2. Augustin. enarr. in psalm. ...
dē-postulo , āre, dringend fordern, -erbitten, sibi auxilia, Auct. ... ... de res. carn 34: mit folg. ut u. Konj., post haec depostulo ut etc., Symm. ep. 9, 52. – insbes., jmds. ...
apostolus , ī, m. (ἀπόστολος, ... ... höhern Richter, rein lat. dimissoriae litterae, ICt. – II) der Apostel, Hieron. ep. in Gal. 1, 1 u.a. Eccl ...
apostasia , ae, f. (ἀποστασία), der Abfall von der Religion, Iren. 1, 3, 3.
ap-pōstulo (ad-pōstulo), āre, um etw. sehr bitten, Tert. de monog. 10.
apostropha , ae, f. u. apostrophē , ēs, f., (ἀπολστροφή), die Abkehr, eine rhet. Figur, wenn der Redner in seinem Vortrage sich von dem Richter ab- u ...
hypostasis , is, Akk. im, Genet. Plur. eōn, f. (ὑπόστασις), die Person, Persönlichkeit, Cod. Iust. 1, 1, 6. Hieron. epist. 15, 3 u. ...
apostatrīx , īcis, f., die Abtrünnige, abtrünnig vom Glauben, Vulg. Ezech. 2, 3.
apostolicē , Adv. (apostolicus), apostolisch, Avell. p. 599, 11. Fulg. Rusp. ad Thras. 1, 11.
coapostata , ae, m., der Mitabtrünnige, Lucif. Athan. 1, 16. p. 95, 1.
compostūra , ae, f., s. compositūra no. I.
apostolicus , a, um (ἀποστο ... ... . orat. 15 u. spät. ICt. – subst., apostolicī, ōrum, m., die Schüler u. Freunde der Apostel, Tert. praescr. adv. haer. 32: auch ...
apostaticus , a, um (ἀποστατικός), a) abtrünnig vom Glauben, Tert. adv. Marc. 4, 5 u.a. Eccl.: Plur. subst., Lucif. de non conv. 2. ...
Buchempfehlung
»In der jetzigen Zeit, nicht der Völkerwanderung nach Außen, sondern der Völkerregungen nach Innen, wo Welttheile einander bewegen und ein Land um das andre zum Vaterlande reift, wird auch der Dichter mit fortgezogen und wenigstens das Herz will mit schlagen helfen. Wahrlich! man kann nicht anders, und ich achte keinen Mann, der sich jetzo blos der Kunst zuwendet, ohne die Kunst selbst gegen die Zeit zu kehren.« schreibt Jean Paul in dem der Ausgabe vorangestellten Motto. Eines der rund einhundert Lieder, die Hoffmann von Fallersleben 1843 anonym herausgibt, wird zur deutschen Nationalhymne werden.
90 Seiten, 5.80 Euro