dīvīsor , ōris, m. (divido), I) der Abteiler, Abschneider, axis est dictus divisor et disterminator mundi, Apul. de mund. ... ... , 1. Vgl. F.H. Weissmann de divisoribus et sequestribus, ambitus apud Romanos instrumentis. Heidelb. 1831.
acervus , ī, m. (viell. von acus, ceris), ... ... immanes facere, Varr. fr.: tantos acervos corporum exstruere, Cic.: Cannenses campos acervi Romanorum corporum tegunt, Liv. – II) übtr.: 1) die Masse, ...
dē-pūgno , āvī, ātum, āre, I) bis zur ... ... egressis haud procul moenibus, Liv.: haud quaquam certamine dubio cum Gallis, Liv.: cum Romanis adversus Manium Curium, Hyg. fr.: adversus Teutonos, Frontin.: v. Zweikampf, ...
dē-migro , āvī, ātum, āre, wegziehen, weggehen, auswandern ... ... demigratum (est) ex propinquis itineris locis, Liv.: absol., demigrare cogi ab Romanis, Liv.: demigrantium magis quam in bellum euntium modo, Liv.: demigrandi causā de ...
convena , ae, c. (convenio), zusammenkommend, -treffend, sich ... ... . – im Plur. subst. = zusammengelaufenes Volk, zusammengelaufene Fremdlinge, Romani convenae olim sine patria parentibus, Sall. fr.: maiores nostri, convenae pastoresque, ...
ad-iaceo , uī, ēre, bei od. ... ... . Acc., Etruriam, Liv.: mare, Nep. – m. Dat., agro Romano, Liv.: mari, Liv.: pelago, Mela: ripis Sthoeni, Mela : undis, ...
dē-ripio , ripuī, reptum, ere (de u. rapio), ... ... tergora costis, Verg.: lunam caelo, Hor.: ensem vaginā, Verg.: spolia et tela Romanis derepta, Tac. – übtr., omnia vitae ornamenta, Cic.: quantum de ...
con-venio , vēnī, ventum, īre, beikommen = eintreffen ... ... (bellum intestinum et externum) si in unum conveniant, vix deorum opibus, quin obruatur Romana res, resisti posse, Liv. b) insbes.: α) als ...
con-tendo , tendī, tentum, ere, anspannen, I) ... ... quam maxime possit, ut vincat, Cic.: quantum potero voce contendam, ut populus hoc Romanus exaudiat, Cic.: remis contendit, ut eam partem insulae caperet, quā etc., ...
1. contingo , tigī, tāctum, ere (con u. tango ... ... zustehen, zuständig sein, haec consultatio tota de re pertinente ad vos est; Romanos nihil contingit, nisi quatenus etc., Liv.: meam causam, quae nihil eo facto ...
com-moveo , mōvī, mōtum, ēre, gleichs. beregen, d. ... ... commoveri (v. e. Schiffe), Lact.: nummus in Gallia nullus sine civium Romanorum tabulis commovetur, kein Heller wird umgewendet, Cic. – c. languentem, ...
... mater paterque cognosci possent, Ov.: alii cives Romani, ne cognoscerentur, involutis e carcere capitibus rapiebantur, Cic. – b) ... ... Recht trage) bezeugen, bescheinigen, cum eum Syracusis amplius centum cives Romani cognoscerent, Cic. II. Verr. 1, 14: u. so ...
con-iungo , iūnxī, iūnctum, ere, zusammenknüpfen, zusammenbinden, verbinden ... ... , freundschaftlich, optimum quemque hospitio atque amicitiā, Cic.: his rebus sibi multos ex Romanis familiari amicitiā, Cic.: me tibi studia communia coniungunt, Cic. – verwandtschaftlich, ...
at-tribuo (ad-tribuo), buī, būtum, ere, zuerteilen ... ... Kommando ) stellen, ihm unterordnen, oppidum civibus Romanis, Caes.: naves singulas equitibus Romanis, Caes.: alci IV legiones, Caes.: equites praefectis, Curt. – ebenso ...
cōn-firmo , āvī, ātum, āre, befestigen, I) ... ... .: bellum, Cic. (u. confirmatum Hispaniae cladibus bellum, Sen.): odium erga Romanos, Nep.: hanc opinionem timoris, Caes., od. opinionem barbaris, Caes.: ...
dē-scendo , scendi, scēnsum, ere (de u. scando), ... ... Xerxes), Nep. – m. 1. Supin., Sabinum exercitum praedatum in agros Romanos descendisse, Liv. 3, 30, 4: u. so Liv. 10, ...
dēfōrmis , is, Adi. m. Compar. u. Superl ... ... wen?), ut sub rostris reum stare (Scipionem) et praebere aures adulescentium conviciis populo Romano magis deforme quam ipsi sit, Liv. – u. oft deforme (quo ...
circum-eo u. circu-eo , īvī u. gew ... ... durch ad m. Akk. Gerund., quod haud ignarus erat circumitam ab Romanis eam (Hispaniam) legatis ad sollicitandos principum animos, Liv. 21, 22, 1 ...
dē-fungor , fūnctus sum, fungī, mit etw. (einer Verrichtung ... ... β) m. Abl. instr.: nequaquam pari defunctum esse caede, Liv.: vicisse Romanos defunctos consulis fato, indem sie quitt seien durch des Konsuls Tod (= alles ...
2. adversus (advors.) u. adversum (advors.), ... ... Liv.: adv. quem ibatur, gegen den ausgezogen wurde, Liv.: adv. Romanos fuisse, Nep.: adv. alqm dimicare, Nep.: adversus rem publicam facere, Caes ...
Buchempfehlung
Die Geschichte des Gaius Sempronius Gracchus, der 123 v. Chr. Volkstribun wurde.
62 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Dass das gelungen ist, zeigt Michael Holzingers Auswahl von neun Meistererzählungen aus der sogenannten Biedermeierzeit.
434 Seiten, 19.80 Euro