enthēca , ae, f. (ενθήκη), I) ein Behältnis zum Aufheben des Geldes, die Schatulle und, wie dieses, meton. für Geld, Augustin. ...
capsula , ae, f. (Demin. v. capsa), die ... ... 14. Catull. 68, 36. Sen. apoc. 3, 4: Zenobiae capsulae, Schatulle, Aurel. b. Vopisc. Aurel. 31, 8: dah. ...
arca , ae, f. (Stamm ARC, wov. auch ... ... od. die Kasse beim Wechsler (auf dem Forum) zu deponieren, die Kasse, Schatulle (hingegen sind loculi, crumena kleinere Geldkassen, wie sacculus das ...
loculus , ī, m. (Demin. v. locus), das Örtchen, Plätzchen, Fleckchen, Räumchen, ein ... ... Hor.: loculi peculiares, Privatkasse, Suet.: in Domitiani loculos converti, in die Schatulle des D. fließen, Frontin. aqu.
con-verto (vorto), vertī (vortī), versum (vorsum), ere, ... ... lebl. Objj.: in suam rem aliena, Cic.: reditum in Domitiani loculos (Schatulle), Frontin.: pecuniam ad usus suos, ICt.: rationem in fraudem malitiamque, Cic ...
con-turbo , āvī, ātum, āre, verwirren, in ... ... eun. 5, 2, 29), conturbare putat sibi licere, Cic.: posthac arcae (Schatulle) nostrae fiduciā conturbavit, Cic.: conturbabit Atlas, Mart.: si (servus pistoris) ...
thēsaurus (in den besten Hdschrn. u. in Inschrn. thēnsaurus ... ... Alex. Sev. 40, 2. – b) insbes.: α) die Schatulle, der Schatz für Geld und Geldeswert, cum thesaurum effregisset heres, ...