stupidus , a, um (stupeo), I) betäubt, verdutzt, ... ... – II) dumm, dämisch, borniert, a) übh.: stupidum esse Socratem dixit, Cic.: maritus, Mart. – Superl., homo stupidissimus, Varro sat. ...
facio , fēcī, factum, ere (verwandt mit dem Stamme θε ... ... Bezeichnung der Tatigkeit, in der jmd. od. etw. dargestellt wird, Xenophon facit Socratem disputantem etc., stellt dar, führt ein als behauptend usw., Cic. ...
audio , īvī u. iī, ītum, īre ( aus ... ... durch Acc. u. Partic.: non eum querentem quisquam audivit, Nep.: idque Socratem audio dicentem, Cic.: ut audivi Phameam mortuum, Cic.: nec ob id quemquam ...
damno , āvi, ātum, āre (damnum), büßen, büßen lassen ... ... m. folg. quod (weil) u. Indikat. od. Konjunktv., Athenienses Socratem damnaverunt, quod novam religionem introducere videbatur, Val. Max. 1, 1. ext ...
trādo (transdo), didī, ditum, ere, übergeben, I ... ... (als Parenthese), Liv.: mit folg. Acc. u. Infin., ut Isocratem dixisse traditum est, Cic.: traditum est nymphas amore amnis retentas in illa rupe ...
ultrā (sc. parte, v. ulter), I) Adv.: ... ... ultra extremum diem, Sen.: ultra biennium, Tac.: ultra rudes annos, Ouint.: ultra Socratem, Quint. – b) der Zahl od. dem Maße nach, über... ...
quaero , quaesīvī, quaesītum, ere, I) suchen, aufsuchen, ... ... Cic. Tusc. 5, 48. – m. de u. Abl., Socratem de vita et de moribus solitum esse quaerere, Cic. de rep. 1, ...
iūdico , āvī, ātum, āre (ius dico; vgl. Varro ... ... Passiv m. dopp. Nom.) = jmd. für od. zu usw., Socratem sapientissimum, Cic.: alqm hostem, Nep.: alqs iudicatur hostis ab alqo, Iustin.: ...
com-meo , āvī, ātum, āre, rasch u. ungehindert ... ... Urlaubsreise begriffen sein (v. Soldaten), Tac.: e domo sua Megaris Athenas ad Socratem, Gell.: ex Umbria in Sabinos ad culturam agrorum quotannis commeare solere, Suet.: ...
scurra , ae, m. (vgl. σκαίρω, springe, hüpfe ... ... Sex. Naevius, neque inhumanus praeco est umquam existimatus, Cic. Quinct. 11: Zeno Socratem scurram (= γελωτοποιόν, Spaßmacher) Atticum fuisse dicebat, Cic. de nat. ...
1. bardus , a, um ( von βραδύς, s. ... ... Plaut.: nimis audax nimisque bardus barbarus, Caecil. com. fr.: Zopyrus stupidum esse Socratem dixit et bardum, Cic.: esse acuminis obtunsioris et bardi, Arnob. 2, ...
nōbilitās , ātis, f. (nobilis), I) der weitverbreitete Name ... ... columbarum, Plin.: soli, Apul.: rosae, Plin.: signa summā nobilitate, Cic.: florere Isocratem nobilitate discipulorum, Cic.: n. mentis, Adel der Gesinnung, Fronto.