diūturnē , Adv. (diuturnus), lange dauernd, lange, Compar. diūturnius, ... ... Boëth. in categ. Aristot. 3. p. 243. – / Für das diuturne des cod. M bei Cic. ep. 6, 10, 5 ...
2. strigo , ōnis, f. = strigosus, Nelei carm. fr. 4 (p. 233 R. 2 ). Vgl. Fest. 314 (a), 27 u. Paul ex Fest. 315, 4, wo mit Turnebus zu lesen strigones.
praesica , ae, f. (praesico, s. prae-seco) = brassica, Varro LL. 5, 104 M u. Sp. (nach Turnebus' Verbesserung).
māterīnus , a, um (materia), nach Turneb. adv. 21, 5 = holzartig, hart, fest, Cato r. r. 34, 2 zw.
lacuturris , is, m., eine Art Kohl, wahrscheinlich unser Kopfkohl, Plin. 19, 141 (Jan-Mayhoff Lacturnenses, was sich auf Turni lacus bei Colum. 10, 137 stützt ...
augurāculum , ī, n. (auguro), Name der Burg von Rom, weil die Auguren daselbst den Vogelflug beobachteten, Paul. ex Fest. 18, 14; vgl. Sacrif. Arg. b. Varr. LL. 5, 52 (nach Turnebus' Konjektur).
cinaedologos , ī, m. (κιναιδολόγος), der schmutzige Schriftsteller, Schmutzfink, *Varr. fr. bei Non. 56, 30 (nach Turnebes Vermutung).
progymnastēs , ae, m. (προγυμναστής), ein Sklave, der seinem Herrn die Leibesübungen vormachte, der Vorturner, Sen. ep. 83, 4.
... . 5, 19, 7. – Dav. Minturnēnsis , e, minturnensisch, populus, Liv.: litterae, zu Minturnä geschrieben, Cic.: flumen ... ... der Liris, Ulp. dig. – Plur. subst., Minturnēnsēs, ium, m., die Einwohner von Minturnä, die Minturnenser, Vell. u. Val. Max. ...
ōscēdo , inis, f. ( mit oscito verwandt), I) ... ... sich eine scharfe und eiternde Substanz in den unteren Teilen des Mundes absetzt, nach Turnebus = ἄφθαι, Schwämmchen, Ser. Samm. 231. Isid. orig. 4 ...
Amyclae (Amynclae, Amunclae, Amunculae), ārum, f. (Ἀμ ... ... . sprichw., Amyclis ipsis taciturnior ero, Sidon. ep. 8, 6; vgl. taciturne, Amyclas qui silendo viceris, Auson. prof. 16, 6. p. 65 ...
Phrixus , ī, m. (Φρίξος, auch Phryxus, Φρύξος geschr.), Sohn des Athamas u. der Nephele in ... ... krauswollige Gewänder, Sen. de ben. 1, 3, 7. Vgl. Turneb. advv. 24, 19.
ad-mīsceo , mīscuī, mīxtum (mīstum), ēre, I) etw. ... ... (legionibus) Antonianos milites, Caes.: sagittariis admixtis (sc. funditoribus), Curt.: admiscerenturne plebeii, Liv. – caput cremato iam corpori, Tac.: versus orationi, einflechten ...
taciturnus , a, um (tacitus), I) stillschweigend, schweigsam ... ... es nicht gelesen wird), Hor.: Athenis loquacior, Amyclis ipsis taciturnior ero, Sidon.: taciturne, Amyclas qui silendo viceris, Auson. – II) übtr., still, ...