vectūrārius , a, um (vectura), zur Fuhre gebraucht, boves, Zugochsen, Cod. Theod. 14, 6, 1. – subst., vectūrārius, iī, m., der Fuhrmann, Cod. Theod. 14, 6, 1.
Wörterbucheintrag Latein-Deutsch zu »vecturarius«. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 1918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 3380.