ad-imo , ēmī, emptum, ere (ad u. ... ... , Hor. – c) ein Besitztum, Gut usw. jmdm. (ab)nehmen, es ihm entziehen, rauben ... ... virginitate alci spem partus, Liv.: m. ab u. Abl., cum iste a Syracusanis, quae ...
sub-ruo , ruī, rutum, ere, von unten einreißen, ... ... hinstürzen, über den Haufen stürzen, I) eig.: murum, Liv.: murum ab imo, Liv.: murum admotis testudinibus, Liv.: moenia cuniculo, Liv.: arbores a radicibus ...
paulātim (paullatim), Adv. I) allmählich, nach und nach, gemach, a) örtlich: locus erat castrorum editus et paul. ab imo acclivis, Caes.: colles paul. rarescunt, Tac. – b) zeitlich: ...
1. dēductus , a, um, PAdi. m. Compar. ... ... deduco), I) eingezogen, einwärts gebogen, nasus d., Lampr.: nasus ab imo deductior, Suet. Aug. 79, 2. – II) abgeschwächt, ...
dir-imo , ēmī, ēmptum, ere (dis u. ... ... 6, 1074 sq. – m. Ang. wovon? durch ab m. Abl., v. Örtl., collis dirimebat ab agmine vallum, Sil.: a continenti urbem angustum fretum dirimit ...
... gleich, eben, loca, Sall.: terra ab omni parte aequ., Ov.: totius oris planities, Plin. – II) ... ... , gleichförmig, gleichmäßig, a) übh.: ceteris quoque membris usque ad imos pedes aequalis et congruens, gleichförmig gebaut, proportioniert, Suet. Tib. ...
inter-imo , ēmī, ēmptum (ēmtum), ere (inter u. emo), ... ... Suet., per insidias, Curt. – übtr., illaec interemit me modo oratio, gab mir den letzten Stoß, Plaut.: u. so me exanimant et interimunt ...
... .: A) gleichs. herab-, hingießen, 1) = herab-, niederstrecken, a) ... ... sonos inanes, Cic.: haec dicta, Verg.: oracula, Cic.: preces pectore ab imo, Verg. (u. so preces f. bei Apul. ...
... u. Passiv demitti medial, sich herab- od. hinabergießen, herab - od. hinabfließen, herab - od. ... ... medial = sich hinab - od. herabziehen, sich hinab - od. ...
... alqo, Cic.: vitam nocenti, Tac.: alci tribunatum ab alqo, Cic.: ab alqo de alqa re, Brut. ep. ad ... ... Cic.: p. precibus per litteras ab alqo, ut etc., Cic.: selten p. de alqo, ut ... ... bl. Coniunctiv, abs te peto, efficias, ut etc., Cic.: simul ab Gneo Pompeio consule petit, ...
... unterst liegt, Hor. – subst., ab imo, von unten an, Caes. u. ... ... pectore, aus tiefer Brust, Catull., ab imo pectore, Verg.: ab imis unguibus (Fußspitzen) ad verticem ... ... dem Range nach, nihil nostra intersit, utrum ab summo an ab imo an a medio nomina eorum dicere incipiamus, ...
... ). – v. Pers., mediam locavit, gab ihr den mittleren Platz, Verg. – medius mundi od. terrae ... ... dem Nbbgr. des Trennenden, quā (wo) medius liquor secernit Europen ab Afro, Hor. b) partitiv = mitten, ... ... medius dies mittit, Apul.; vgl. media ab regione diei, Lucr. – v. der Nacht, ...
... Abl. von wo? von wo herab? od. m. ab od. ex u. Abl., ... ... hinabschwimmen, m. Abl., wo herab? m. ab u. Abl., m ... ... ) defluebant (wichen, arteten ab), quantum ille ab antiquis descenderat (gesunken war), Quint. ...
... lux deinde aperuit bellum ducemque belli, gab Aufschluß über usw., Liv.: quo pacto hoc occipiam (accipiam!), aperi, ... ... ) in etwas eine Öffnung machen, parietem, durchbrechen, ICt.: murum ab imo ad summum crebris cubitalibus fere cavis, Liv. – bes. als mediz ...
... – m. a. Praepp., equitatum omnem ab lateribus extra fossam, Auct. b. Alex. 38, 3: alci insidias ... ... caprae figurā memoriae causā, Hyg. astr. 2, 13: scherzh., strumae ab ore improbo demigrarunt et aliis iam se locis collocarunt (haben ... ... rep. 1, 12: alqam nuptui, Hyg. fab. 257: alqam in dignam se condicionem, Plaut. ...
... . Quint.: sicut cithara, ita oratio perfecta non est, nisi ab imo ad summum omnibus intenta pervis consentiat, Quint. – b) ... ... und zuletzt, Quint.: nihil nostrā intersit, utrum ab summo an ab imo an a medio nomina eorum dicere incipiamus, ...
... bei Aufzählung von Orten usw., ab ea Arsinoë XLIII mil. passuum, et deinde Ptolemais XXII mil. passuum, ... ... . u.a. – III) aber, nullane habes vitia? imo alia, et fortasse minora, Hor. – so et häufig, ...
... finditur in duo promunturia, Sall. fr.: ceterum structura (tuguriorum) latior ab imo paulatim incremento operis in artius cogitur, ad ultimum in carinae maxime ... ... deficiant, di ipsi immortales cogant ab his praeclarissimis virtutibus tot et tanta vitia superari? Cic.: quod arma omitti ... ... , Liv.: c. cives id omnes imperio legumque poenā, Cic.: cogi aliquid ab tribuno, Liv. – ...
... Lact. 4, 27, 18: certis carminibus cieri ab inferis animas, Lact. 7, 37, 7. – b) zum ... ... viros aere, Verg.: veteres illic novosque exercitus, Tac.: ab ultimis subsidiis cietur miles, Liv.: patriis agmen ab oris, Verg.: alqm ad ...
prex , precis, f. (doch nur im Dat., Akk. ... ... od. orare, ut etc., Caes. u. Cic.: preces fundere pectore ab imo, Verg. (vgl. fundo no. II, B, 4. a): ...
Buchempfehlung
Robert ist krank und hält seinen gesunden Bruder für wahnsinnig. Die tragische Geschichte um Geisteskrankheit und Tod entstand 1917 unter dem Titel »Wahn« und trägt autobiografische Züge, die das schwierige Verhältnis Schnitzlers zu seinem Bruder Julius reflektieren. »Einer von uns beiden mußte ins Dunkel.«
74 Seiten, 3.80 Euro
Buchempfehlung
1799 schreibt Novalis seinen Heinrich von Ofterdingen und schafft mit der blauen Blume, nach der der Jüngling sich sehnt, das Symbol einer der wirkungsmächtigsten Epochen unseres Kulturkreises. Ricarda Huch wird dazu viel später bemerken: »Die blaue Blume ist aber das, was jeder sucht, ohne es selbst zu wissen, nenne man es nun Gott, Ewigkeit oder Liebe.« Diese und fünf weitere große Erzählungen der Frühromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe ausgewählt.
396 Seiten, 19.80 Euro