con-glūtino , āvī, ātum, āre, zusammenleimen, -kleben, ... ... ZUsammenknüpsen, eng verbinden, enger verknüpfen od. knüpfen, voluntates, Cic.: amicitias, Cic.: meretricios amores nuptiis, Ter.: animi vitium cum causa peccati, in ...
1. comparātio , ōnis, f. (1. comparo), die ... ... ICt. – b) abstr. Ggstde.: comparatio disciplinaque dicendi, Cic.: c. amicitiae novae, Sen.: voluptatis, Cic.: novi belli, Cic.: pugnae, Auct. b ...
in-violātus , a, um (in u. violo), I) ... ... Iustin.: ne quid inviolatum relinqueret, Liv. – v. Abstr., inviolatā vestrā amicitiā, unbeschadet eurer Fr., Cic.: ne quod ius vel fas inviolatum praetermitteret, ...
contrā-dīco , dīxī, dictum, ere, widersprechen, a) ... ... vorhergeh. Negation m. folg. quin u. Konj., nec contradici, quin amicitia de integro reconcilietur, der Widerspruch sei nicht der Art, daß nicht doch ...
ef-flōrēsco , flōruī, ere (ex u. floresco), ... ... m. ex u. Abl., quae (utilitas) tamen ipsa efflorescit ex amicitia, Cic.: ex rerum cognitione efflorescat et redundet oportet oratio, Cic. – II ...
con-tābēsco , tābuī, ere, zusammenzehren, -schwinden, sich aufzehren ... ... , 22. – v. der Freundschaft, dahinschwinden, si quidem illorum amicitia in consortione deliciarum et luxuriae contabuit, Val. Max. 7, 4 in. ...
īnsidiōsus , a, um (insidiae), hinterlistig, heimtückisch, ränkevoll, ... ... insidiosa meis, Ov.: condicio insidiosissima, Plin. – b) v. Pers.: amici, Cic.: quis insidiosior? Cic.: insidiosissimus princeps, Plin. pan.
com-prehendo (zsgzg. com-prēndo) , prehendī (prēndī), ... ... Freundschaft usw. umschließen, sich verbinden, adulescentem humanitate suā, Cic.: multos amicitiā, Cic.: totam Atinatem praefecturam omnibus officiis per se, per patrem, ...
cōnscientia , ae, f. (conscio), das Bewußtsein, ... ... recentis maleficii, Cic.: scelerum et fraudum suarum, Cic.: violatae per sociorum iniurias Romanae amicitiae, Vell. – u. im Plur., te conscientiae stimulant maleficiorum tuorum, ...
necessārius , a, um (necesse), I) unumgänglich, unvermeidlich, unausweichlich, notdringend, notwendig, dringend, zwingend, unentbehrlich, durchaus erforderlich, ... ... mit etw. stehend, restat locus huic disputationi vel maxime necessarius de amicitia, Cic. de fin. 1, 65.
patrimōnium , iī, n. (pater), das vom Vater geerbte Gut ... ... unter die K. verteilen, Val. Max.: ebenso dividere patrimonium omne suum amicis, Iustin.: non patrimoniis ditare Scythas (v. unfruchtbarem Boden), Iustin.: effundere ...
condīmentum , ī, n. (condio), I) das Mittel zum ... ... , was die Kraft hat, einen Genuß zu erhöhen, haud quaquam mediocre c. amicitiae suavitas sermonum atque morum, Cic.: c. quoddam simplex orationis, Quint.: facetiae ...
necessitūdo , inis, f. (necesse), die ... ... Cic. ep. 13, 19, 3. – v. der Freundschaft, amicitiae, Cic.: u. Plur., omnes erant amicitiae necessitudines, lauter freundschaftliche Beziehungen, fr. Beziehungen jeder Art, ...
in-temperiēs , ēī, f., die ungemäßigte Beschaffenheit, ... ... das ungemäßigte (ungestüme) Betragen, der Übermut, die Widersetzlichkeit, illius amici, Cic. ep.: mulierum, Gell.: cohortium, Tac.: Plur., has eius ...
calamitōsus , a, um, Adi. m. Compar. u. ... ... homines miseri et fortunā magis quam culpā calamitosi, Cic.: ut inopes (magis amicitiarum praesidia quaerant) quam opulenti et calamitosi quam ii, qui putentur beati, Cic.: ...
com-mone-facio , fēcī, factum, ere, mit dem Passiv ... ... m. Acc. pers. u. Genet. rei (an), alqm veteris amicitiae, Cornif. rhet. 4, 33: alqm beneficii sui, Sall. Iug. 49 ...
cōnsiliārius , a, um (consilium), beratend, Rat erteilend, ... ... Genet., c. Augusti, Inscr.: consiliarii mei, Cic.: consiliarii regis, Cic.: Verris amici et consiliarii, Cic.: consiliarii iudicum, ICt. – m. obj. Genet ...
in-exōrābilis , e, unerbittlich, I) = durch ... ... .: facere alqm inexorabilem, Pacuv. tr. fr.: Ggstz., inimicis te placabilem, amicis inexorabilem praebes, Cornif. rhet. 4, 21 u. 58. – b ...
familiāritās , ātis, f. (familiaris), I) der vertraute ... ... e praecipua familiaritate Neronis, Tac. ann. 15, 50: Plur., omnes amicitiae et familiaritates, Suet. Tib. 51, 2.
dehonestāmentum , ī, n. (dehonesto), das Entehrende, Beschimpfende, Ehrenrührige, der entehrende (schändende) Makel, ... ... deh. generis expositus fuerat (v. Hiero), Iustin.: scurrae, histriones, aurigae... amicitiarum dehonestamenta (entehrende Freundschaften), Tac.
Buchempfehlung
Die beiden betuchten Wiener Studenten Theodor und Fritz hegen klare Absichten, als sie mit Mizi und Christine einen Abend bei Kerzenlicht und Klaviermusik inszenieren. »Der Augenblich ist die einzige Ewigkeit, die wir verstehen können, die einzige, die uns gehört.« Das 1895 uraufgeführte Schauspiel ist Schnitzlers erster und größter Bühnenerfolg.
50 Seiten, 3.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1765 und 1785 geht ein Ruck durch die deutsche Literatur. Sehr junge Autoren lehnen sich auf gegen den belehrenden Charakter der - die damalige Geisteskultur beherrschenden - Aufklärung. Mit Fantasie und Gemütskraft stürmen und drängen sie gegen die Moralvorstellungen des Feudalsystems, setzen Gefühl vor Verstand und fordern die Selbstständigkeit des Originalgenies. Für den zweiten Band hat Michael Holzinger sechs weitere bewegende Erzählungen des Sturm und Drang ausgewählt.
424 Seiten, 19.80 Euro