tābum , ī, n. = tabes, I) die ... ... verwesende Blut, expressum dentibus tabum, Ps. Quint. decl. 12, 9: stillantis tabi sanies, ... ... tr. fr.: terram tabo maculant, Verg.: manant penetralia tabo, Ov.: tabum fluente vulneris dextrā excipit, Sen. Herc. ...
lībum , ī, n., (vgl. ahd. hleib, leib, Laib Brot, Brot), I) der Kuchen, Fladen (aus geriebenem Käse, Weizenmehl, Eiern u. Öl bereitet u. dann gebacken), Cato u. Ov.: liba fingere ( ...
sēbum , ī, n., der Talg, das Unschlitt, Plaut. capt. 281. Caes. b. G. 7, 25, 2. Hirt. b. G. 8, 42, 1. Colum. 7, 5, 13. Plin. 11, ...
album , ī, n., s. albus no. II, B.
urbum , ī, n., s. urvum.
... genau, somnium mirifice ad verbum cum re convenit, Cic.: ad verbum ediscere, Cic.: fabellas Latinas ... ... pro verbo, Cic., od. verbum verbo, Hor.: id esset verbum e verbo, wörtlich, Cic ... ... die Äußerung, illud mihi verbum non placet, Plaut.: quod verbum audio! Ter.: quod verbum ...
herbum , ī, n., Variante von ervum (w. s.), Pelagon. veterin. 2 (24 Ihm). Pallad. 1, 24, 3; 1, 34, 5. Veget. mul. 1, 56, 23; 2, 48, 3 u. ö. – ...
sorbum , ī, n., die Frucht des Baumes sorbus, der Speierling, die Arlesbeere, Cato, Verg. u.a.
berbum , s. verbum a. E. /.
bumbio , s. bombio.
... plurima umeros, ut lucus, obumbrat, Ov.: vitis, cuius palmite omnis Asia obumbraretur, Iustin.: m. ... ... – 2) leicht verhüllen, verdecken, obumbrata germina, Pallad.: non obumbrato vel obtecto calvitio, Apul.: glabellum feminal ... ... nomina, etiam si aliquando obumbrentur, Tac. – sprichw., sapientia vino obumbratur, der Wein benebelt ...
intibum (intybum, intubum), ī, n. u. intibus (intybus, intubus), ... ... Form -um, Sing., intubum erraticum, Plin. 19, 129: intubum silvaticum, nach Schuch = Krebsblume, Warzenkraut (heliotropium Europaeum), Gargil. ...
plumbum , ī, n. = μόλυβδος, das Blei, I) ... ... meton.: A) eig.: pl. nigrum, Blei, Plin.: pl. album, Zinn, Caes. u. Plin.: dass. pl. candidum, ...
Cenabum , (Genabum), i, n., die später civitas Aurelianorum genannte Hauptstadt der Carnutes ... ... . – Plur. subst. Cenabēnsēs , ium, m., die Einwohner von Cenabum, die Cenabenser, Caes.
būmelia , ae, f. (βουμελία), eine Eschenart (Fraxinus excelsior, L.), Plin. 16, 63.
albūmen , inis, n. (albus), das Weiße, ovi, Anthim. 35 u. 36. – / Plin. 28, 66 jetzt cum ovi albo.
intybum , intybus , s. intibum.
intubum , ī, n. u. intubus , ī, c., s. intibum.
Genabum , s. Cenabum.
Caecubum , ī, n. u. Caecubus ager , ... ... cäkubisch, ager, Col.: vindemia, Mart.: vites, Plin.: vinum Caecubum, Hor., u. bl. Caecubum, Hor. u.a., cäkubischer Wein, Cäkuber (vgl. Fritzsche Hor ...
Buchempfehlung
Robert ist krank und hält seinen gesunden Bruder für wahnsinnig. Die tragische Geschichte um Geisteskrankheit und Tod entstand 1917 unter dem Titel »Wahn« und trägt autobiografische Züge, die das schwierige Verhältnis Schnitzlers zu seinem Bruder Julius reflektieren. »Einer von uns beiden mußte ins Dunkel.«
74 Seiten, 3.80 Euro