citātim , Adv. (citatus), hurtig, schnell, eilends, Auct. ... ... summatim). Vgl. Funk in Wölfflins Archiv 7, 496. – Compar. citātius , Quint. 11, 3, 112: Superl. citātissimē , Quint. 1, 1, 37.
citātio , ōnis, f. (cito, āre), das Aufrufen, a) als jurist. t. t., edictorum sollemnium, Cod. Iust. 1, 12, 6. § 4. – b) als milit. t. t., der Aufruf ...
scītātio , ōnis, f. (scitor), das Nachfragen, die Erkundigung, Amm. 18, 5, 1.
incitātio , ōnis, f. (incito), das Antreiben, Anregen, I ... ... die rasche Bewegung, A) eig.: sol tantā fertur incitatione, ut etc., wird mit solcher Gewalt vorwärts getrieben, daß usw., Cic ...
ōscitātio , ōnis, f. (oscito), I) das ... ... , 9: Plur., frequentes oscitationes, Cels. 2, 2: longas trahere oscitationes, Mart. 2, 6, ... ... ) übtr., non et ipse (iudex) nostrā oscitatione (matte Sprache) solvatur, Quint. 11, ...
recitātio , ōnis, f. (recito), das Vorlesen, a) der Dokumente bei gerichtl. Verhandlungen, Cic. u.a. – b) eigener schriftstellerischer Werke, die Vorlesung, auch im Plur., Sen., Plin. ep. ...
licitātio , ōnis, f. (licitor), das Bieten ... ... Gebot, maxima, das höchste Gebot, Suet.: dividere ad licitationem, an den Meistbietenden, Suet.: licitatione vincere, das höchste Gebot tun, ICt.: exquisitis palam pretiis et licitationibus factis, Cic.
excitātio , ōnis, f. (excito), I) die Ermunterung, Arnob. 7, 32: Plur., excitationes tubarum et repressiones, Heges. 3, 3, 4. – II) die ...
... animi c. nimia, ab omni concitatione animi semper vacare, Cic.: concitationem (zornige Aufr.) animorum frangere, Liv. – im Plur., hae tam graves concitationes, Cic.: concitationes, coërcitiones, Augustin.: tuae vehementiores animi concitationes, ... ... – nachaug. absol., quā concitatione consurgat ira, Quint.: aliā modulatione concitationem iudicum, aliā miserationem petimus ...
suscitātio , ōnis, f. (suscito), I) die Errichtung, Aufbauung, domus domini, Vulg. 3. Esdr. 5, 62 (60). – II) die Erweckung, Tert. de carn. Chr. 23 in.: bildl., virtutum, ...
... Cels.: corpora nostra motu atque exercitatione recalescunt, Cic.: factum est superiorum pugnarum exercitatione, ut etc., Caes ... ... – Plur., huius generis exercitationes, Cels. 1, 1: modicae exercitationes, Cels. 3, 32. ... ... . 2, 79, 1: campestres exercitationes, Suet. Nero 10, 2: exercitationes campestres, Suet. Aug. 83 ...
scīscitātio , ōnis, f. (sciscitor), die Nachforschung, Erforschung, Erkundigung, ... ... Chalcid. Tim. 166 u. 264: m. folg. Fragesatz, tua sciscitatio fuit, quae sint illa, quae nec oculus vidit nec auris audivit, Hieron. ...
illicitātio , ōnis, f. (illicito), die Verlockung, Cassian. coll. 5, 4 u. 6. Greg. Tur. hist. Franc. 9, 39. p. 395, 25 Arndt.
pollicitātio , ōnis, f. (pollicitor), das ... ... 8469: Plur., quin tu hinc pollicitationes aufer, Ter.: alci magnis praemiis pollicitationibusque polliceri, ut etc., Caes.: ... ... As. Poll. in Cic. ep.: illorum pollicitationibus accensus, Sall.: decepti pollicitationibus regis, Liv.
sollicitātio , ōnis, f. (sollicito), I) die Bekümmernis, nuptiarum (wegen der usw.), Ter. Andr. 261. – – II) die Aufwiegelung, Aufhetzung, Verführung, auch im Plur., Cic., Sen. rhet. u. ...
resuscitātio , ōnis, f. (resuscito), die Wiedererweckung von den Toten, Tert. de res. carn. 30.
exsuscitātio , ōnis, f. (exsuscito), die Ermutigung, Aufmunterung, Cornif. rhet. 4, 55 u. 56.
exercitātīvus , a, um (exercito), zur Übung geeignet, facultas, Boëth. Arist. top. 1, 9. p. 667.
prae-exercitātio , ōnis, f., die Vorübung, Prisc. praeex. § 34. p. 340, 5 K.: Plur., ibid. § 30. p. 439, 9 K. u. 34. p. 340, 2 K.
... lebhaft, heftig, stark, sonus, Cic.; clamor excitatior, Liv.: odor excitatissimus, Plin. – übtr., v. der Rede, lebhaft, multo tamen hoc utroque excitatius (schema), Quint. 9, 3, 10: haec excitatiora lumina, Quint. 12, 10, 49.
Buchempfehlung
In ihrem ersten Roman ergreift die Autorin das Wort für die jüdische Emanzipation und setzt sich mit dem Thema arrangierter Vernunftehen auseinander. Eine damals weit verbreitete Praxis, der Fanny Lewald selber nur knapp entgehen konnte.
82 Seiten, 5.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1765 und 1785 geht ein Ruck durch die deutsche Literatur. Sehr junge Autoren lehnen sich auf gegen den belehrenden Charakter der - die damalige Geisteskultur beherrschenden - Aufklärung. Mit Fantasie und Gemütskraft stürmen und drängen sie gegen die Moralvorstellungen des Feudalsystems, setzen Gefühl vor Verstand und fordern die Selbstständigkeit des Originalgenies. Für den zweiten Band hat Michael Holzinger sechs weitere bewegende Erzählungen des Sturm und Drang ausgewählt.
424 Seiten, 19.80 Euro