1. commentor , ātus sum, ārī (Frequ. v. comminiscor ... ... absol., interea, magister dum tu commentabere, volt illa itidem commentari, Plaut.: ut cito commentatus est, wie schnell hat er sich (auf eine Lüge) besonnen, ...
perspicio , spēxī, spectum, ere (per u. specio), I ... ... , Cic.: viam, Cic.: opus, Cic. – m. indir. Fragesatz, perspicito prius, quid intus agatur, Plaut.: qui visendi causā venirent studioseque perspicerent, quid ...
respōnsum , ī, n. (respondeo), die Antwort, ... ... zuwider) ad servos publicos sacra transtulisse, Lact.: quod scibo, Delphis tibi responsum ducito, Plaut. – b) der Bescheid der Rechtsgelehrten, Cic ...
obsolēsco , lēvī, ere (obs u. oleo), nach ... ... obsolevit, Cic.: virtus splendet per se semper neque alienis umquam sordibus obsolescit, Cic.: cito gloria obsolescit in (gegenüber, vor) sordidis hostibus, Curt.: alia vetustate ...
cōnsuētūdo , inis, f. (consuesco), die Beigewöhnung, I) ... ... insbes., der zärtliche, vertraute Umgang der Eheleute, Octaviae consuetudinem cito aspernari, Suet. Ner. 35, 1: Agrippinae consuetudine teneri, sehr an ...
circum-fero , tulī, lātum, ferre, rings herumtragen, ... ... , -wenden, herumfahren-, herumschießen-, herum - oder hinschweifen lassen, tacitos tamquam sua brachia vultus, Ov.: oculos, sich umsehen, umhersehen, Plin. ...
con-valēsco , valuī, ere, erstarken, I) im ... ... vicinas prope se convalescere opes rati, Cic.: hoc modo Tyrii parsimoniā et labore quaerendi cito convaluere, Iustin.: his moribus ita brevi civitas convaluit, ut etc., Iustin. ...
praeter-vehor , vectus sum, vehī, I) vorbeifahren, zu ... ... censuram, Fronto. – II) zu Fuße vorbeiziehen, von Soldaten, cito agmine forum et imminentia foro templa praetervecti, Tac. hist. 3, 71 in ...