sancio , sānxī, sancītum u. sānctum, īre (sacer), heiligen ... ... lege sanciri aut iure civili, Cic.: honoris cupiditas ignominiā sancitur, Cic.: quod Athenis exsecrationibus publicis sanctum est, Cic. – / Archaist. Perfektform sancierat, Pompon. ...
co-orior , ortus sum, īrī, sich ins Dasein ... ... hilaritate coortus est, Nep.: libero conquestu coortae voces sunt, ut neque lamentis neque exsecrationibus parceretur, Liv. – II) zu einer Tätigkeit sich erheben, auftreten ...
dē-voveo , vōvī, vōtum, ēre, durch Gelübde geloben, - ... ... Nep. u.a.: se, Quint. u. Ps. Cypr.: eorum exsecrationibus devoveri, Iustin.: dev. suas artes, Ov.: scelerata arma, Ov.: spiritum ...
prae-moneo , uī, itum, ēre, vorher (im ... ... exemplo praemonere, nullum locum, nullum esse tempus, quo funestorum principum manes a posterorum exsecrationibus conquiescant, Plin. pan.: hic ipse fraudes esse praemonuit dolus, Sen. poët. ...
con-quiēsco , quiēvī, quiētum, ere, der Ruhe pflegen, ... ... numquam esset conquietura, Cic.: nullum esse tempus, quo funestorum principum manes a posterorum exsecrationibus conquiescant, Plin. pan.: nam nos ex omnibus molestiis et laboribus uno illo ...
obsecrātio , ōnis, f. (obsecro), das Bitten um ... ... de inv. 1, 22: alcis obsecrationem repudiare, Cic. Font. 38: summis obsecrationibus monere, ne etc., Iustin. 24, 8, 7. – als Redefigur, ...