cōn-sono , sonuī, āre, zusammentönen od. ... ... consonuit (mit einem Male einstimmt, a tempo einfällt), fit concentus ex dissonis, Sen.: doces me, quo modo inter se acutae ac graves voces consonent, ...
2. cōn-sterno , āvi, ātum, āre (vgl. ahd. ... ... , stutzig machen, haec velut procella partim vulneribus missilium undique coniectorum, partim clamoribus dissonis ita consternavit equos, ut etc., Liv. – bes. im Passiv, ...
concentus , ūs, m. (concino), I) der Einklang ... ... Cic.: varios aequabiliter concentus efficere (von einem Tone), Cic.: fit concentus ex dissonis, Sen. – insbes., der einstimmige Beifallsruf des Volkes im ...