docilis , e, Adi. m. Compar. (doceo; ... ... modorum, Hor.: pravi, Hor. – m. Infin., equus docilis ire viam, quā monstret eques, Hor. ep. 1, 2, 64: docilis Sullam scelerum vicisse magistrum, Lucan. 1, 326 ...
in-docilis , e, I) nicht lehrbar, A) v. dem, ... ... unkundig, unerfahren, genus, Verg.: auriga, Sil. – m. Genet., indocilis caeli agricola, Plin. – u. = ungebildet, roh, ...
docilitās , ātis, f. (docilis), I) die Gelehrigkeit, Bildsamkeit, Empfänglichkeit, humana, Cic.: ingenii, Nep.: d. ad omnes fere tum belli tum pacis artes, Suet. – II) übtr. (mit u. ohne animi), die ...
dociliter , Adv. (docilis, s. Diom. 406, 7), lehrweise, Diom. praef. in. p. 299, 2 K. Facund. defens. 10, 2.
per-docilis , e, sehr gelehrig, perdociles tribuit sensus, Iuvenc. in exod. 1184.
indocilitās , ātis, f. (indocilis), die Ungelehrigkeit, Apul. de dogm. Plat. 2, 4.
2. re-lego , lēgī, lēctum, ere, I) wieder ... ... des Fadens (der Ariadne), Ov. met. 8, 173: abies docilis relegi, Val. Flacc. 6, 237. – 2) übtr.: a) ...
indocibilitās , ātis, f. (indocibilis), die Ungelehrigkeit, Rufin. Orig. in psalm. 32. homil. 5, 1. – Apul. de dogm. Plat. 2, 4 jetzt indocilitas.
1. eo , īvī od. iī, itum, īre ( ... ... Verg.: itque reditque viam totiens, geht hin und her, Verg.: equus docilis ire viam, quā monstret eques, Hor. – b) zu Wasser ...
nam , Coni. (Acc. sing. fem. zum Pronominalstamm * ... ... er seine Bitte an die rechte Gottheit richte, Mercuri, nam te docilis magistro movit Amphion lapides canendo, hat ja doch, Hor. III) ...
quaero , quaesīvī, quaesītum, ere, I) suchen, aufsuchen, ... ... principatum armis, Vell.: immortalitatem sibi morte, Cic.: iustum amorem omni sibi liberalitate et docilitate, Eutr.: victoria quaeritur sollicitis armis, Ov.: quaesita per hoc dignitas, Sen. ...
iuventa , ae, f. (iuvenis), die Jugend, ... ... α) die Jugend = die jungen Leute, docilis, Hor.: imbellis, Hor.: delecta, Sil.: moderator vagae iuventae, Mart. – ...
ob-dūrēsco , dūruī, ere, hart werden, I) ... ... hart-, unempfindlich-, gefühllos werden, das Gefühl verlieren, ipse obdurui, Cic.: dociliora sunt ingenia, priusquam obduruerunt, Quint.: nisi diuturnā desperatione rerum obduruisset animus ad ...
imitābilis , e (imitor), I) nachahmbar, v. Pers., Plin. ep. u. Quint.: v. Lebl ... ... 37, 112. – II) zur Nachahmung geneigt, cum essent homines imitabili docilique naturā, Vitr. 2, 1, 3.
favōrābilis , e, Adi. m. Compar. (favor), I) ... ... , empfehlend, vultus, Val. Max.: oratio, Tac.: actio, Quint.: animi docilitas, Eutr.: id enim et favorabilius et tutius, Plin. ep.