languēsco , languī, ere (Inchoat. zu langueo), matt-, ... ... der Vit. zu sinken anfing, Tac.: Ggstz. crescunt ignisque dolorque, languescuntque iterum, Ov. met. 8, 523.
īnfīritās , ātis, f. (infirmus), die Schwäche, ... ... , Tac.: memoriae, ICt.: nostra inf., unsere schwache Kraft, Quint.: in dolore ferendo inf., Quint.: alqd infirmitati (dem Mangel an Talent) aut invidiae ...
impressio , ōnis, f. (imprimo), I) das Ein ... ... et impressione evertere, Cic.: omnis impressio (gewaltsame Verfahren) et tumentia provocat et dolorem gemmat, Cael. Aur. de morb. acut. 3, 8, 92. – ...
ex-sanguis (exanguis), e, blutlos, ohne Blut, ... ... acceptis vulneribus, Liv.: multis vulneribus exs., Curt.: corpus, Acc. fr.: artus dolore, Varro: senectus, Lucan.: vires finitimorum, Ohnmacht der N., Iustin. ...
admonitio , ōnis, f. (admoneo), das An- etwas- denken ... ... eine überstandene Krankheit durch die zuzeiten wiederkehrenden Schmerzen an irgend einem Teile des Körpers, doloris, morbi, Plin. – b) durch Ansprache an die Einsicht = die ...
amplifico , āvī, ātum, āre (amplus u. facio), ... ... intensiv vergrößern, vermehren, verstärken, erhöhen, heben (Ggstz. minuere), dolorem, voluptatem, Cic.: auctoritatem, Cic. u. Caes.: gloriam, Cic.: ...
abs-tergeo , tersī, tersum, ēre, abwischen, abtrocknen, ... ... Korte Cic. ep. 9, 16 extr.), omnes senectutis molestias, Cic.: omnem dolorem, Cic.: luctum omnem, Cic.: istā epistulā alci omnem metum, Cic.: fastidium ...
dēbilitās , ātis, f. (debilis), die Geschwächtheit ... ... dico, funera, debilitates, Sen. de vit. beat. 15, 6: a se dolores, morbos, debilitates repellere, Cic. de fin. 4, 20. – β) ...
fatīgātio , ōnis, f. (fatigo), I) die Ermüdung ... ... an), Quint.: bilem maxime movet (nimmt in Anspruch) fatigatio, Sen.: dolore et fatigatione deficere (nicht weiter reden können), Quint.: fatigationem vitare, Cels ...
ob-rigēsco , riguī, ere, erstarren, I) eig ... ... ergo? viro non vel obrigescere satius est? Sen. ep. 82, 2: contabui dolore et obrigui timore, Augustin. epist. 73, 6.
latibulum , ī, n. (lateo), der Schlupfwinkel, ... ... – II) übtr.: ego aut volo aliquod emere latibulum aut pertugium doloris mei, Cic. ad Att. 12, 13, 2: quaerere occepit ex diffidentia ...
ob-mūtēsco , mūtuī, ere, verstummen, I) eig.: A) = die Sprache-, die Stimme verlieren, vor Entsetzen usw., obmutuit ... ... = aufhören, hoc studium nostrum conticuit subito et obmutuit, Cic.: dolor animi obmutuit, Cic.
ob-dūrēsco , dūruī, ere, hart werden, I) ... ... dociliora sunt ingenia, priusquam obduruerunt, Quint.: nisi diuturnā desperatione rerum obduruisset animus ad dolorem novum, Cic.: his iam inveteratis consuetudine obduruimus, Cic.: quis contra studia naturae ...
īn-stringo , strīnxī, strictum, ere, I) straff anziehen ... ... ad elegantiam Graecae orationis verbis Latinis adfectandam, Gell. 17, 20, 7: quo dolore paelicatus uxor eius instricta, Apul. met. 8, 22.
in-tābēsco , tābuī, ere, schmelzen, zergehen, sich verzehren, ... ... intabuissent pupulae, erlöscht waren (vor Begierde), Hor. – v. Menschen, dolori (vor Schmerz), Sen.: intabescant relictā (virtute), vor Neid sich verzehren ...
caruncula , ae, f. (Demin. v. caro, s ... ... .: in iisdem (digitis) recedere caruncula (ein Auswuchs) ab unguibus cum magno dolore consuevit, Cels.: interdum in naribus carunculae quaedam nascuntur, Fleischgewächse, Cels. ...
allevātio (adlevātio), ōnis, f. (1. allevo), I) ... ... adlevationem quisquam non stultissimus sperare debeat, Cic. ep. 9, 1, 1: (doloris) diuturnitatem allevatio consoletur, Cic. de fin. 1, 40.
con-quiēsco , quiēvī, quiētum, ere, der Ruhe pflegen, ... ... bene sanguis conquievit, Cels.: fluctus, qui maximi ferebantur, conquiescere iussit, Lact.: plurimis dolor cito conquiescit, Cael. Aur. – II) im weitern Sinne: a) ...
obstupēsco (obstipēsco, opstipēsco), stupuī (stipuī), ere, betäubt werden ... ... , oculi, obstupuistis? Sen. contr. 2, 3 (11), 1: donec desinat dolor et obstupescat ea pars, Scrib. Larg. 11: dentes obstupescent tui, werden ...
con-gredior , gressus sum, gredī, zusammenschreiten, d.i. schreitend ... ... criminibus ipsis, Cic. – im Leben, mit einem Übel, c. cum dolore, Min. Fel. 37, 1. – m. Acc., hanc congrediar ...
Buchempfehlung
Der satirische Roman von Christoph Martin Wieland erscheint 1774 in Fortsetzung in der Zeitschrift »Der Teutsche Merkur«. Wielands Spott zielt auf die kleinbürgerliche Einfalt seiner Zeit. Den Text habe er in einer Stunde des Unmuts geschrieben »wie ich von meinem Mansardenfenster herab die ganze Welt voll Koth und Unrath erblickte und mich an ihr zu rächen entschloß.«
270 Seiten, 9.60 Euro
Buchempfehlung
Im nach dem Wiener Kongress neugeordneten Europa entsteht seit 1815 große Literatur der Sehnsucht und der Melancholie. Die Schattenseiten der menschlichen Seele, Leidenschaft und die Hinwendung zum Religiösen sind die Themen der Spätromantik. Michael Holzinger hat elf große Erzählungen dieser Zeit zu diesem Leseband zusammengefasst.
430 Seiten, 19.80 Euro