ducis , s. dux a.E. /.
... Ov.: qui tuae mandatus est fidei et fiduciae (Aufsicht), Plaut.: fiduciam habere in alqa re, Sen. ... ... off. 3. 61. p. 293), formula fiduciae, Cic.: iudicium fiduciae, wegen Nichtherausgabe des Anvertrauten, Cic.: u. so in fiducia, in fiduciis, in Sachen der Überlassung usw ...
fīdūcio , āre (fiducia), verpfänden, Corp. inscr. Lat. 6, 3554. – sub pignoribus fiduciati, die sich verpfändet haben, Tert. de idol. 23.
cadūcia , ae, f., die Epilepsie, Gloss. IV, 40, 17.
duciānus , a, um (dux), zum Chef gehörig, spät. ICt. – subst., duciānī, ōrum, m., das Gefolge des Chefs, spät. ICt.
indūciae , s. indūtiae.
cādūcifer , ferī, m. (caduceus u. fero), den Heroldsstab tragend, ein Beiname des Merkur, Atlantiades c., Ov. met. 8, 627: u. absol., Ov. fast. 5, 449.
cadūciter , Adv. (caducus), abfällig, jählings, Varr. sat. Men. 576.
fīdūciālis , e (fiducia), zuversichtlich, opus, Oros. apol. 31, 9 Z.
fīdūciārius , a, um (fiducia), fiduziarisch, fideikommissarisch, I) eig., als jurist. t. ... ... anvertraut, urbs, Liv.: regnum, Auct. b. Alex.: imperium, Curt.: fiduciariam operam obtinere, ein kommissarisches Amt, Caes.
condūcibilis , e (conduco), I) zusammenziehend, virtus ... ... m. ad u. Akk., consilium ad eam rem conducibile, Plaut.: Compar. b. Cornif. rhet. 2, 21 u. Eccl. – subst., condūcibile, is, n., ...
fīdūciāliter , Adv. (fiducialis), zuversichtlich, sperare, Augustin. conf. 9, 13 u.a. Eccl.
condūcibiliter , Adv. (conducibilis), ersprießlich, Augustin. de lib. arb. 3, 8, 23.
inaddūcibiliter , Adv. = ἀπερισπάστως, nicht hin und her gezogen, ungehindert, Itala 1. Corinth. 7, 35; vgl. Rönsch Itala S. 150.
... nervos esse rei publicae semper duximus, Cic. – dah. duci häufig (das allgemeine Urteil auszudrücken) = für ... ... . ep. – b) v. Lebl.: iter ducit ad urbem, Ov.: quo via ducit, Verg.: duxit via in editum ...
... cito hunc deduce ad militem, Ter.: deduci ad regem, Iustin.: deduci ad Eumenem, Nep.: deduci in conspectum Caesaris, Caes.: transfuga duci se ad consulem iubet deductusque ... ... haec ipsa sunt honorabilia assurgi, deduci, reduci, Cic.: ne deducendi sui causā populum de foro abduceret, ...
... . ut u. Konj., adducis me, ut tibi assentiar, Cic. : u. adductus sum officio ... ... m. folg. quin. u. Konj., nullā calamitate victus... potuit adduci, quin etc., Hirt. b.G. 8, 19, ... ... Acc. u. Infinit., Cic.: u. non possum adduci, ut putem, od. non ...
1. ōs , ōris, n. ( altindisch ās, der ... ... .: os suum non solum ostendere, sed etiam offerre, Cic.: per ora hominum traduci, Liv.: incedunt per ora vestra magnifici, Sall.: alci os percutere, Sen.: ...
dux , ducis, c., (duco) der Führer, ... ... Cic.: facti, Verg.: dis ducibus, unter Leitung der Götter, Cic.: magistrā ac duce naturā, Cic ... ... Fürst, Kaiser, Ov. u.a. – / Nbf. ducis, Ven. Fort. carm. ...
timor , ōris, m. (timeo), die Furcht, Befürchtung ... ... Schüchternheit (Ggstz. animus [Mut], fortitudo [Entschlossenheit], audacia, fiducia), I) eig.: a) im allg., verb. metus ac ...
Buchempfehlung
Diese Ausgabe gibt das lyrische Werk der Autorin wieder, die 1868 auf Vermittlung ihres guten Freundes Ferdinand v. Saar ihren ersten Gedichtband »Lieder einer Verlorenen« bei Hoffmann & Campe unterbringen konnte. Über den letzten der vier Bände, »Aus der Tiefe« schrieb Theodor Storm: »Es ist ein sehr ernstes, auch oft bittres Buch; aber es ist kein faselicher Weltschmerz, man fühlt, es steht ein Lebendiges dahinter.«
142 Seiten, 8.80 Euro