exōrātio , ōnis, f. (exoro), das Erbitten, Ps. Quint. decl. Mar. trib. 8 in. Vulg. Sirach 16, 12. Rufin. interpr. Orig. in Levit. 13, 3: peccatorum nostrorum, Versöhnung, Augustin. c. duas ...
exōrātor , ōris, m. (exoro), der Erbitter, Ter. Hec. prol. alt. 2. Tert. de pudic. 19.
exōrātrīx , trīcis, f. (Femin. zu exorator), die Erbitterin, Salv. de gub. dei 3, 9 extr. u.a. Eccl.
exōrābilis , e, Adv. m. Compar. (exoro), ... ... erbitten, Cic. ep. u. Hor.: numen, Iuven.: exorabilis in alqm, nachsichtig gegen jmd., Suet.: nulli exorabilis, Sil.: Compar. b. Sen. u. Tac. – ...
inexōrātus , a, um (in u. exoro), I) unerbeten, ... ... . 3, 24. – II) unerbittlich, cum ille coeptis fervidus atque inexoratus instaret, Augustin. c. Cresc. Donat. 3. § 50 extr.
exōrātīvus , a, um (exoro), zum Bitten geeignet, aggressus est dicere nescio quid exorativum, Cassiod. in psalm. 17, 32.
exōrābulum , ī, n. (exoro), das Erbittungsmittel, die Erbittungsart, Plaut. truc. 27. Apul. flor. 18. p. 30, 5 Kr.
exōrātōrium , iī, n. (exoro), das Sühnemittel, Augustin. quaest. in Levit. qu. 53, 2.
in-exōrābilis , e, unerbittlich, I) = ... ... , 9 extr.: si nos inexorabiles ad ignoscenda peccata fuerimus, Augustin. de fid. et symb. 10. § 22: absol., immisericos atque inexorabilis, Gell.: facere alqm inexorabilem, Pacuv. tr. fr.: Ggstz., inimicis te ...
inexōrābilitās , ātis, f. (inexorabilis), die Unerbittlichkeit, Serv. Verg. Aen. 12, 199. Schol. Bern. ad Verg. georg. 3, 68.
inexōrābiliter , Adv. (inexorabilis), unerbittlich, Donat. Ter. Andr. 1, 2, 18.
... leicht zu beruhigen, -zu besänftigen, versöhnlich (Ggstz. inexorabilis, unerbittlich, irritabilis, reizbar), irritabiles animi sunt optimorum saepe hominum iidemque placabiles, Cic.: inimicis te placabilem, amicis inexorabilem praebes, Cornif. rhet.: in posterum moneo, ut te erroribus tuorum placabilem ...
... da veniam; sine te exorem, Ter.: sine te exorarier, Plaut.: carmina exorant deos, besänftigen, Ov.: opus verbis, ... ... exor. alqm od. exorari m. folg. ut u. Konj., Komik., Cic. u.a.; od. exorari m. folg. ne u. Konj., ...
ex-palpo , āre, u. ex-palpor , ārī, ... ... . 32. Plaut. fr. b. Non. 104, 12: absol., exora, blandire, expalpa, Plaut. Poen. 357 (Götz u. Löwe palpa). ...
... unversöhnlich, unerbittlich (Ggstz. exorabilis), v. Pers., absol., Liv. u.a.: immitis et ... ... Lebl., odium, Nep. u. Tac.: iracundiae (Ggstz. irae exorabiles), Cic.: ira, Ov.: motus, nicht zu stillende Gärung, Tac ...
1. pāx , pācis, f. (zu paciscor, pango, ... ... deûm exposcere, Liv.: pacem deorum sanguine eorum exposcentes, Iustin.: caesis de more iuvencis exorat pacem divûm, Verg.: occupandam manium ac deae pacem rati, Iustin.: diu non ...
ōro , āvī, ātum, āre (ōs, oris), sich ... ... eant, Plaut. Amph. prol. 65: primum hoc abs te oro, ni me inexorabilem faxis, Pacuv. tr. 122: petivit oravitque a suis amicissimis impense, ut ...
sino , sīvī, situm, ere, eig. niederlassen, niederlegen ... ... m. ut u. Konj.: sivi, ut expleret animum, Ter.: sinite exorator ut sim, Ter. – γ) m. bl. Coniunctiv: iam sine ...
... .): odium hostile, Iustin.: implacabile, Nep.: inexorabile, Ov.: inexpiabile, Liv.: iuiustum, Cic.: odium penitus insitum, Cic.: ... ... ut maturius erumperet, Liv.: effundere omne odium, Cic.: exercere (auslassen) inexorabile odium, Ov.: exercere hereditarium in alqm odium, Vell.: exercere odium in ...
2. labor , ōris, m. (zu labāre; eigentl. ... ... m. Infin., Flor. 2, 2, 4: proximus huic labor est placitam exorare puellam, Ov. art. am. 1, 37: nec magnus prohibere labor, ...
Buchempfehlung
Der junge Vagabund Florin kann dem Grafen Schwarzenberg während einer Jagd das Leben retten und begleitet ihn als Gast auf sein Schloß. Dort lernt er Juliane, die Tochter des Grafen, kennen, die aber ist mit Eduard von Usingen verlobt. Ob das gut geht?
134 Seiten, 7.80 Euro
Buchempfehlung
1799 schreibt Novalis seinen Heinrich von Ofterdingen und schafft mit der blauen Blume, nach der der Jüngling sich sehnt, das Symbol einer der wirkungsmächtigsten Epochen unseres Kulturkreises. Ricarda Huch wird dazu viel später bemerken: »Die blaue Blume ist aber das, was jeder sucht, ohne es selbst zu wissen, nenne man es nun Gott, Ewigkeit oder Liebe.« Diese und fünf weitere große Erzählungen der Frühromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe ausgewählt.
396 Seiten, 19.80 Euro