fluvia , ae, f. (fluo), archaist. = fluvius, Acc. tr. 505: Plur., Sisenn. hist. 4. fr. 54 (b. Non. 207, 7).
fluvius , iī, m. (fluo), I) das ... ... Augustin. – / Genet. Plur. fluviûm, Val. Flacc. 6, 391 u. 443. – flūvjōrum dreisilb. gemessen, Verg. georg. 1, 482. – Vocat. fluvie nach Phoc. 429, 16 u. Serv. ...
fluvidus , a, um (fluo, s. Eutych. 553 ... ... Boëth. inst. mus. 5, 2. p. 352, 19 Fr.: homo fluvida materia et caduca, Sen. ep. 58, 24: imbecilli et fluvidi intervalla constituimus, ibid. § 27.
Fluviōna u. - ōnia , s. Fluōnia.
Fluvōnia , s. Fluōnia.
effluvium , iī, n. (effluo), der Ausfluß, ... ... 7, 171: protinus pariter sanguinis cerebrique effluvio exspirare, Vell. 2, 120, 4. – b) aus einem Gewässer, als Ausgangspunkt, convivium effluvio lacus appositum, Tac. ann. 12, ...
fluviālis , e (fluvius), im od. am Flusse befindlich, -lebend, Fluß ... ... caelestis, Regenwasser), Col.: arundo, Verg.: anas, Ov.: equi fluviales, quos hippopotamos vocant, Ambros. hexaëm. 5, 1, 4.
dif-fluvio , āre (dis u. fluvius, vgl. quadrifluvium), gleichs. in zwei Stromarme zerteilen, zerspalten, vitem, Col. arb. 7, 5 (nach Schneider zu Pallad. 12, 15, 3. p. 207 sq., ...
dēfluvium , iī, n. (defluo), I) der Abfluß, Ausfluß, Plin. 18, 281: defluvia fontanea, Solin. 4. § 4. – II) das Ausfallen (der Haare), pilorum, capilli, Plin.: so auch ...
fluvicola , ae, m. (fluvius u. colo), ein an einem Flusse Wohnender, Gloss. V, 501, 27; 569, 29.
īnfluvium (arch. inflovium), iī, n., der Hineinfluß, Corp. inscr. Lat. 1, 199, 7.
fluviolus , i, m. (Demin. v. fluvius), das Flüßchen, Gregor. Tur. hist. Franc. 3, 19.
fluviātus , a, um (fluvius), geflößt, Plin. 16, 196.
prōfluvium , iī, n. (profluo), das Hervorfließen, ... ... , Colum., od. ventris, Eutr., u. bl. profluvium, Cels., flüssiger Leib, Durchfall: ... ... monatliche Reinigung, Plin.: pr. geniturae, Samenfluß, Plin.: Plur., profluvia sanguinis, Arnob.: profluvia alba feminarum, Plin.
prōfluvius , a, um (profluo), I) dahinfließend, subst., prōfluvius, iī, m., der Fluß, als Krankheit, Veget. mul. 1, 17, 19 u.a. – II) bildl., unbeständig, ...
cōnfluvium , ī, n. (confluo), der Zusammenfluß, Varr. sat. Men. 532. Aetna 121 u. 328.
fluviātilis , e (fluvius), im od. am Flusse befindlich, -lebend, Fluß-, testudo, Cic. de nat. deor. 2, 124: piscis, Curt. 7, 4 (17), 24: naves, Liv. 10, 2, 12: ...
fluviāticus , a, um (fluvius), im od. am Flusse befindlich, -lebend, Fluß-, arena (Ggstz. marina), Vitr. 1, 2, 8; 2, 4, 1 u. 2, 5, 1: animalia, Col. ...
trānsfluvio , āre (trans u. fluvius), über den Fluß setzen, übersetzen, Commodian. instr. 2, 8, 10.
trānsfluvium , iī, n., das Übertreten des Flusses, Augustin. serm. 72, 1 Mai.
Buchempfehlung
Glückseligkeit, Tugend und Gerechtigkeit sind die Gegenstände seines ethischen Hauptwerkes, das Aristoteles kurz vor seinem Tode abschließt.
228 Seiten, 8.80 Euro