... aus der Art schlagend, ab-, ausgeartet, I) eig., abgeartet, von niedriger Abkunft (Herkunft), unecht, unebenbürtig, gemein, a) ... ... adamantes, Plin. – II) übtr., geistig oder moralisch (sittlich) ausgeartet, entartet, verkommen, seiner Abkunft unwürdig, unedel, gemein, ...
... so geartet, Plaut.: condigne pater est eius moratus moribus, so geartet wie er, Plaut.: quid mulieris uxorem habes aut quibus moratam moribus? wie geartet? Ter. – v. Lebl., ita ... ... Colum. – b) prägn. = gut geartet, homines morati, Firm. math. 8, ...
bonātus , a, um (bonus), gut geartet, solid, Petron. 74, 16.
ingeniātus , a, um (ingenium), von Natur beschaffen, -geeignet, geartet, beanlagt, a) v. Lebl.: bene ing. primordia, Gell. 12, 1, 17. – b) v. Pers.: lepide ing., Plaut. mil. 731: homines ...
is , ea, id (vom Demonstrativstamme i), I) ... ... . = solcher (solche, solches), so beschaffen, von der Art, so geartet, so gesinnt (mit folg. qui od. ut mit ...
dē-color , ōris, Adi., was die natürliche Farbe verloren hat ... ... , häßliches Gerücht, Ov. her. 9, 4: v. Pers., entartet, ausgeartet, Sil. 11, 424: m. Genet., decolor et degener patris, ...
vitiōsus , a, um (vitium), voll Fehler, -Gebrechen, ... ... , dictator, Cic. u. Liv. – 2) moralisch fehlerhaft, ausgeartet, lasterhaft, a) v. Pers., Cic. u.a.: ...