Atthis (Attis), thidis, Akk. Sing. thida, Akk. Plur. thidas, f. (Ἀτθίς), I) adi. attisch, athenisch, matres, Mart. 11, 53, 4: virgines, Serv. Verg. Aen. 1, 8 ...
... quoque ossa, infra supraque coniuncta, media dehiscunt, Cels.: dehiscit convulsum remis rostrisque tridentibus aequor, Verg.: ... ... dehiscere coepit, Verg.: trisulcae fores dehiscunt, Varro fr.: navigium dehiscens, Sen.: dehiscent attonitae magna ora domus, Verg.: rosa paulatim rubescens ... ... pandit, Plin.: thynni pinguescunt in tantum, ut dehiscant, Plin.: unda dehiscens, Verg.: terra dehiscens ...
... 27. – Dav.: 1) Anchīsēus , a, um, anchisëisch, des Anchises, tumulus, Verg. Aen. 5, ... ... Anchīsiadēs , ae, m., der Anchisiade (Nachkomme des Anchises) = Äneas, Verg. Aen. 5, ...
Crāthis , thidis, Akk. thim, m. (Κραθις), ein Fluß bei Thurii, der zwischen Lukanien u. Bruttium die Grenze bildete, und dessen Wasser die Haare hellblond färben sollte, j. Crati, Ov. met. 15, 315 ...
conchis , is, f. (κόγχος), die ... ... 7, 78, 2. Iuven. 2, 293; 14, 131: archaist. cunchis, Akk. in, Prisc. 1, 35.
Bacchis , chidis, f. (Βακχίς), weibl. Name, Plaut. Bacch. 371.
athiscē , ēs, f., die Opferschale, Vulg. 3. Esdr. 2, 13
celthis , Akk. thim, f., eine afrikanische Art des Lotus, Plin. 13, 104.
2. delphīs , phīnis, m., s. delphīnus.
1. Delphis , phidis, s. Delphī.
Amphīsa , s. Amphissa.
cunchis , s. conchis.
Amphissa (Amphīsa), ae, f. (Ἄμφ ... ... 4, 8 (wo Form Amphisa). – Dav. A) Amphissēnsēs, ium, die Einw ... ... . 3, 10405. – B) Amphissius , a, um, amphissisch, saxa, v. Vorgebirge ...
acanthis , idis, Akk. ida, f. (ἀκανθ ... ... Plin. 10, 175 u. 205. Calp. 6, 7: auch acalanthis gen., Verg. ge. 3, 338. – II) (= senecio) ...
astaphis , Akk. phida, f. (ἀσταφίς), getrocknete Weintraube, Rosine, Plin. 23, 15.
enorchis , is, f. (ενορχις), ein uns unbekannter, der Testikel ähnlicher Edelstein, Plin. 37, 159.
... . Theb. 7, 340. – Dav.: A) Cēphïsius (Cēphissius), ī, m. (Κηφίσσ ... ... , Ov. met. 3, 351. – B) Cēphïsis (Cephissis), idis, f. (Κηφισί ...
cyathisso , āre (κυαθίζω), mit dem cyathus (s. d. no. I, b) die Becher füllen, den Mundschenk machen, Plaut. Men. 305. Macr. de diff. c. 41. § 8 ...
amphisciī , ōrum, m. (ἀμφίσκιοι) = biumbres, von zwei Seiten Schatten Gebende, Ambr. hex. 4, 5, 33; vgl. Gloss. V, 591, 38.
encanthis , thidis, f. (εγκανθίς), eine Geschwulst im Augenwinkel, die das Öffnen der Augenlider hindert, Cels. 7, 7. no. 5.
Buchempfehlung
1858 in Siegburg geboren, schreibt Adelheit Wette 1890 zum Vergnügen das Märchenspiel »Hänsel und Gretel«. Daraus entsteht die Idee, ihr Bruder, der Komponist Engelbert Humperdinck, könne einige Textstellen zu einem Singspiel für Wettes Töchter vertonen. Stattdessen entsteht eine ganze Oper, die am 23. Dezember 1893 am Weimarer Hoftheater uraufgeführt wird.
40 Seiten, 3.80 Euro