1. interminātus , a, um (v. in u. termino), unbegrenzt, ... ... Apul. de dogm. Plat. 1, 5: nec sit in hoc mundo aliquid interminatum, Apul. de mund. 38. – II) übtr.: interm. cupiditas ...
2. interminātus , a, um, s. inter-minor.
ulmeus , a, um (ulmus), von Ulmen (Rüstern), ... ... so scherzh. ulmei fasces virgarum, Plaut. Epid. 28 G.: dah. interminatus est nos futuros ulmeos, wir sollen ganz zu Ulmen werden, d.i. ...
... 27, 2: m. folg. ut u. Konj., partim interminatus est illis (befahl ihnen ernstlich), partim blando sermone persuasit, ut ... ... Rutil. Lup. 1, 7. – Partic. Perf. passiv, cibus interminatus, Hor. epod. 5, 39: poenae interminatae, Cod. ...