2. lēgātārius , a, um (legatum), I) im ... ... m., Suet. Galb. 5, 2 u. ICt.: u. lēgātāria, ae, f., ICt. – II) durchs Testament ... ... Tert. de spect. 6. – subst., lēgātārium, iī, n., das Vermächtnis, ...
1. lēgātārius , iī, m. = legatus, der Abgesandte, Cassiod. (Epiph.) hist. trip. 7, 24; 10, 33; 11, 15.
collēgātārius , ī, m. (con u. legatarius), der auch ein Legat vermacht erhalten hat, der Miterbe, ICt. u. Inscr.
cesso , āvī, ātum, āre (Frequ. v. cedo), ... ... .: cessat legatum, ICt.: Partiz. subst., cessantium partes, die Vermächtnisanteile wegfallender Legatare, Paul. dig. 35, 3, 7.
dē-dūco , dūxī, ductum, ere, I) von einem höhern ... ... verst. pecunia od. pars), der Abzug, den der Legatar an dem ihm ausgesetzten Legate machen durfte, um dadurch der lästigen Verpflichtung der ...
dē-noto , āvī, ātum, āre, I) mit Kreide, ... ... brandmarken, beschimpfen, alqm omni probro, Suet.: turpia legata, quae denotandi magis legatarii gratiā scribuntur, ICt.: suis apertis criminibus denotari, spät. ICt. – ...