Novius , iī, m., italischer (kampanischer, etruskischer, römischer) ... ... Neumann, Hor. sat. 1, 6, 40. – Dav. Noviānus , a, um, novianisch, des Novius, Atellaniolae, M. Aurel. b. Fronto epist ...
noviēs (noviēns), Adv. num. (novem), neunmal, Varro, Ov. u. Sen.: novies deni, Auson.
novitās , ātis, f. (novus), die Neuheit, ... ... rei permotus, Caes.: terror, quem tibi rei novitas attulerit, Cic.: cupidi novitatis, nach Neuerungen, Veränderungen im Vortrage einer Wissenschaft, Quint. – Plur. novitates, das Ungewöhnliche, Plin. ep. ...
noviter , Adv. (novus) = nove, Fulg. myth. 3, 1. p. 103 M. Corp. inscr. Lat. 6, 1156; vgl. Charis. 116, 6. Paul. ex Fest. 172, 3.
novīcius , a, um (novus), neu, ... ... Cic.: recens captus homo, nuperus et novicius, Plaut. – subst., novīciī, ōrum, m. (sc. servi), Neulinge, grex noviciorum, Cic.: venales novicios accepimus, Quint. – b) eben erst ...
Noviānus , a, um, s. Novius.
Brannoviī , ōrum, m., eine keltische Völkerschaft, Klienten der Äduer, Caes. b.G. 7, 75, 2.
novissimē , Adv., s. novē.
Noviodūnum , i, n., I) Stadt der Suessionen, später Augusta Suessionum gen., j. Soissons, Caes. b. G. 2, 12, 1. – II) Stadt der Bituriges Cubi, östlich von Avaricum, j. Nouan bei Orleans, ...
Noviomagus , ī, f., I) Stadt der Nemeter an der Straße von Argentoratum nach Mogontiacum, j. Speier, Itin. Anton. 253, 3 u. 355, 2. – II) Stadt der Trevirer an der Straße von Augusta Trevirorum ...
novilūnium , iī, n., der Neumond, Vulg. 3. Esdr. 8, 6 u. 9 ü. ö.
novīciolus , a, um (Demin. v. novicius), etwas neu, Tert. apol. 47 u.a.
decennovium , ī, n. (decem u. novem), ... ... , 6850 u. 6851: decennovii palus od. paludes, die pontinischen Sümpfe, Cassiod. var. 2, 32, 2 u. 2, 33, 1 (wo Decemnovium).
Brannovices , s. Aulercī.
Decemnovium , s. decennovium.
novissimālis , e (novissimus) = τελικός, am Ende stehend, Mar. Victorin, art. gr. 2, 2, 40. p. 74, 11 K.
noviēs-deciēs , Adv. num., neunzehnmal, Prisc. de fig. num. § 28. p. 415, 21 K.
ante-novissimus , a, um, der vorletzte, pes huius versus, Victorin. de rat. metr. 218, 25.
... novus , a, um (νέος), (Compar. novior, novius, Varro LL. 6, 59. Gell. 6 [7], ... ... eine Neuigkeit, num quidnam novi? Cic.: vetera novis antehabere, Tac.: nova peregrinaque omnia priscis ac ... ... praeferre, Liv.: afferre aliquid novi, Komik.: iam iam diu nihil novi ad nos afferebatur, ...
... ., Sall. u. Plin. ep.: saepe... novissime, Brut. in Cic. ep. – b) in der Reihenfolge ... ... Benecke Iustin. 9, 7, 13. p. 149): primum... deinde... novissime, Planc. in Cic. ep. u. Sen.: primum... posthaec... novissime, Sen.
Buchempfehlung
Als einen humoristischen Autoren beschreibt sich E.T.A. Hoffmann in Verteidigung seines von den Zensurbehörden beschlagnahmten Manuskriptes, der »die Gebilde des wirklichen Lebens nur in der Abstraction des Humors wie in einem Spiegel auffassend reflectirt«. Es nützt nichts, die Episode um den Geheimen Hofrat Knarrpanti, in dem sich der preußische Polizeidirektor von Kamptz erkannt haben will, fällt der Zensur zum Opfer und erscheint erst 90 Jahre später. Das gegen ihn eingeleitete Disziplinarverfahren, der Jurist Hoffmann ist zu dieser Zeit Mitglied des Oberappellationssenates am Berliner Kammergericht, erlebt er nicht mehr. Er stirbt kurz nach Erscheinen der zensierten Fassung seines »Märchens in sieben Abenteuern«.
128 Seiten, 5.80 Euro