implicitē , Adv. (implicitus v. implico), verwickelt, verworren, Cic. de inv. 2, 69.
dupliciter , Adv. (duplex), doppelt, Lucr., Cic. u.a.: dupliciter dividere, Quint.
simpliciter , Adv. (simplex), einfach, I) eig.: a) im Ggstz. zum Gewundenen usw., bruscum intortius crispum, molluscum simplicius sparsum, Plin. 16, 68. – b) im Ggstz. zur Mehrzahl, in der Einzahl, im ...
tripliciter , Adv. (triplex), auf dreifache Weise, Cornif. rhet. 4, 54. Mart. Cap. 3. § 240. Ambros. de Isaac et anim. 4. no. 27. Vulg. prov. 22, 2. – übtr. = heftig, tr ...
suppliciter , Adv. (supplex), demütig, flehentlich, suppliciter tristis, in Verehrung u. Trauer, Verg.: loqui, Caes.: alqm alloqui, Iustin.: orare vitam, Liv.: suppliciter demisseque respondere Cic.: preces suppliciter admotae, Curt.: virginem deam s. adorare, Augustin.
multipliciter , Adv. (multiplex), vielfältig, mannigfach, Quint. u.a.: ... ... u. de doctr. Chr. 4, 28, 39; umschr. durch multipliciter magis, Flor. 3, 2, 1.
centupliciter , Adv. (centuplex), hundertfältig, Augustin. in euang. Ioann. tract. 119, 3 u.a. Eccl.
quīncupliciter (Variante quintupliciter), Adv. (quincuplex), fünffach, Itala genes. 43, 34. Ambros. de Ioseph 10. § 59 extr. Augustin. locut. de genes. 1. § 178.
septempliciter , Adv. (septemplex), siebenfältig, Vulg. Isai. 30, 26. Augustin. in psalm. 11, 7 extr.
quīntupliciter , Variante von quincupliciter, w.s.
fūrtim , Adv. (fur), diebischerweise, übtr. = verstohlen ... ... , Cic.: Ggstz. vi aperte, Liv.: dissimulanter et furtim, Ggstz. simpliciter (unumwunden) et libere (frei heraus), Plin. ep. – furtim ...
supplicē , Adv. (supplex = suppliciter, demütig, Carm. Saliar. b. Varro LL. 7, 27 ed. princ. (Müller supplicante).
comparātē , Adv. (2. comparo), vergleichsweise (Ggstz. simpliciter), Cic. top. 84.
absconditē , Adv. (absconditus), versteckt, I) eig., ... ... Rede, a) der Form der Darstellung nach dunkel, verhüllt, implicite et absc. (Ggstz. patentius et expeditius), Cic. de inv. 2 ...
simplicitus , Adv. = simpliciter, Non. 176, 27 (doch in der angef. Stelle Plaut. merc. 10 (14) jetzt sed eā ut sim implictus dicam).
dissimulanter , Adv. (dissimulo), unvermerkt, insgeheim, alqm diss ... ... diss. conclusa, Cic.: alii (ante finem recedunt) diss. et furtim, alii simpliciter et libere, Plin. ep. – non od. ne (neque) diss ...
ōro , āvī, ātum, āre (ōs, oris), sich ... ... , etw. erbitten, eius mortem, Ter.: vitam, Verg.: vitam suppliciter, Liv.: auxilium ad bellum, Liv.: finem malorum, Ov.: veniam ...
nec u. neque , verbindende negative Partikeln, die von ... ... ebenfalls auch, nec non et Tyrii per limina laeta frequentes convenere, Verg.: suppliciter nec non et minaciter efflagitantes, Suet.: nec non etiam precor Lympham ac bonum ...
crēdo , didī, ditum, ere (vgl. altind. çrad-dhā ... ... durch Dat., sowohl einer Pers., se suaque omnia alienissimis, Caes.: simpliciter se amicis, Plin. ep.: se perfidis hostibus, Ov.: se Neptuno ( ...
2. fundo , fūdī, fūsum, ere (zu Wurzel χυ ... ... Verg.: fusus humi (auf dem Boden), Verg. u. Mart.: humi suppliciter fusus, Amm.: fusus per herbam, Verg.: fusi in omnem partem campi, ...
Buchempfehlung
Von einem Felsgipfel im Teutoburger Wald im Jahre 9 n.Chr. beobachten Barden die entscheidende Schlacht, in der Arminius der Cheruskerfürst das römische Heer vernichtet. Klopstock schrieb dieses - für ihn bezeichnende - vaterländische Weihespiel in den Jahren 1766 und 1767 in Kopenhagen, wo ihm der dänische König eine Pension gewährt hatte.
76 Seiten, 5.80 Euro