probation , iī, n. (προβάτιον), Schafkraut, Ps. Apul. herb. 1, 1.
expertio , ōnis, f. (experior), der Versuch, die Probe, expertiones autem et probationes eorum (fontium) sic sunt providendae, Vitr. 8, 4, 1.
in-congruus , a, um, nicht übereinstimmend, unpassend, unangemessen, ... ... inc. adiectiones, Faust. bei Augustin. c. Faust. 32, 5: probationes, Chalcid. Tim. 40 E.: propositiones incongruae od. inter se incongruae, ...
improbātio , ōnis, f. (improbo), die Mißbilligung, Verwerfung (Ggstz. probatio, approbatio), ista omnis, Cic.: testium, Cornif. rhet.: improbatione hominis uti, Cic.
... , Quint. – Plur., scelerum probationes, Tac.: in tertium diem probationes exierunt, Plin. ep.: quartum diem probationes occuparunt, Plin. ep.: novas probationes invenisse, Plin. ep.: temptare alias probationes, Sen.: non satis convinci probationibus, Plin. ep.: quod obscurum ...
mōs , mōris, m. (vgl. μῶμαι, μῶσθαι), der ... ... Carthaginiensium, Nep.: percrebruerat eā tempestate pravissimus mos, Tac.: quod in morem vetustas vulgi approbatione perduxit, Cic.: mos non placebat m. folg. Acc. u. ...
2. cito , āvi, ātum, āre (Frequ. v. ... ... falso numina magna Iovis, Ov.: poëtas ad testimonium, Petr.: auctores ipsos ad veri probationem testes, Lact.: magistratuum libros linteos auctores, Liv.: quamvis citetur Salamis clarissimae testis ...
cōn-sto , stitī, stātūrus, āre, wörtl. beihinstehen = ... ... scholae severitas, pudor, in primis castitas constet, Plin. ep.: haec propositio indiget approbationis; non enim perspicua est neque constat inter omnes, Cic. – m. ...
1. plānus , a, um (zu Wurzel *pela-, ... ... hoc tibi de plano possum promittere, Lucr. 1, 411: nos interim temptemus alias probationes, quae de plano legi possunt, Sen. nat. qu. 1, 4, ...
ex-cutio , cussī, cussum, ere (ex u. quatio), ... ... omnes ineptias, Cic.: verbum, Cic.: verum, Sen.: nostri monimenta laboris, Ov.: probationes, Plin. ep.: unum quemque eorum, ins Verhör nehmen, Cic.: te ...
succēdo , cessī, cessum, ere, (sub u. cedo), ... ... – d) unter etwas gehören, comparativo generi, Quint.: probationi, Quint. – II) nahend an etw. herangehen, A) ...
sternuo , uī, ere (verwandt mit πτάρνυμαι), I) intr. niesen, a) eig., Colum. u. Plin.: ... ... 19), 151 sq. – II) tr. zuniesen, niesend mitteilen, dextram approbationem, Catull.: omen alci, Prop.
ab-horreo , uī, ēre, I) vor etwas zurückschaudern ... ... verschieden-, fern-, ihm fremd sein, ab oculorum auriumque approbatione, den Augen und Ohren anstößig sein, Cic.: oratio abhorret a persona ...
assēnsus (adsēnsus), ūs, m. (assentio), das Beipflichten ... ... exposuit cum ingenti assensu, Liv.: vario fremebant assensu, Verg.: vulgi assensu et populari approbatione iudicari solet, Cic. – Plur., alii partes assensibus (durch Zeichen ...
approbātio , ōnis, f. (approbo), I) die Zustimmung zu etw., die Billigung, Genehmigung, Zufriedenheit mit etw., die Anerkennung ... ... Beweis, assumptionis (des Untersatzes), Cic.: quae (propositio) non indiget approbatione, Cic.