contentio , ōnis, f. (contendo), I) das Bespannen ... ... , ingenii, virium, Cic. – m. obj. Genet., ab hac contentione disputationis animos nostros relaxemus, Cic.: senior iam et infirmior, quam ut contentionem dicendi ...
multiplex , plicis, Abl. immer plicī, Genet. Plur. ... ... .: ab alqo m. bellum geritur, Liv. – cuius (Socratis) m. ratio disputandi rerumque varietas, viels., für u. wider sich auslassende Erörterung, Cic.: ...
inter-dīco , dīxī, dictum, ere, I) untersagen, verbieten ... ... feci adhuc nec mihi ne faciam interdictum puto, Cic.: ex quo etiam Pythagoriis interdictum putatur, ne fabā vescerentur, Cic.: neque est interdictum aut a rerum ...
commūnico , āvī, ātum, āre (communis) = κοινόω, κοινωνέω I ... ... alqo, sich mit jmd. versöhnen, Val. Max.: socii (Kompagnons) putandi, quos inter res communicata est, Cic.: iudicia cum equestri ordine communicata erant, ...
ag-gredior (ad-gredior), gressus sum, gredī (ad u. ... ... – m. ad u. Akk., ad causam, ad crimen, ad disputationem, ad historiam, Cic.: ad cetera, weiter gehen (in der Rede), ...
il-lūstris , e (in u. lustro), im Lichte ... ... von einiger Bedeutung), ausgezeichnet, statua, lorbeergeschmückte, Tac.: rerum illustrium disputationes, oratorische Glanzpartien, Cic.: res (Ereignis) illustrior, Caes.: legatio ...
obsequium , iī, n. (obsequor), die Nachgiebigkeit, Willfährigkeit ... ... Ordonnanz-Dienst, ad obsequium venire, Capit.: milites ad obsequia iudicum vel tribunorum deputare, Veget. mil.: ratio obsequiorum, Veget. mil.- b) Plur. obsequia ...
calumnior , ātus sum, ārī (calumnia), ränkevoll verfahren, schikanieren, ... ... inter nundinum calumniarentur, Varr. fr. – gegen sich selbst, calumniabar ipse; putabamet c., ängstigte mich selbst ohne Not, Cic. ep. 9, 2, ...
astrictus (adstrictus), a, um, PAdi. m. Compar. (2. astringo), angezogen, zusammengezogen, straff, eng, ... ... – c) gedrängt, bündig, kurz, dialectica quasi contracta et astricta eloquentia putanda est, Cic.: verborum astricta comprehensio, Cic.
com-misceo , miscuī, mixtum u. mīstum, ēre, ... ... temeritatem cum sapientia, Cic.: gemitu commixta querela, Lucr.: c. utrasque partes in computatione, ICt.: commixtus clamor, verworrenes, Verg. – II) prägn.: ...
dupondius (dupundius, dipundius), iī, m. (= duo asses pondo), ... ... eigene M. nicht, Petron. 58, 4: quis, te oro, quis dupondii supputabat? Hieron. adv. Helvid. § 16: numera mapalia (Hütten = Häuser); ...
cor-rōboro , āvī, ātum, āre (con u. roboro), ... ... Lacedaemonii, cuius civitatis spectata ac nobilitata virtus non solum naturā corroborata, verum etiam disciplinā putatur, Cic. – mit ad u. Akk., ut ad antiquae virtutis ...
flāgitium , iī, ( zu flagito, jmd. anschreien, also ... ... Tac.: ista flagitia Democriti, schandbare Äußerungen, Cic.: praeesse agro colendo flagitium putas, für etwas Entehrendes, Cic.: flagitii plenus atque dedecoris, voller Schande ...
neutiquam u. (vorklass.) getrennt ne utiquam (gelesen ... ... regno neutiquam quieturus, Liv. – insbes. bei den Verbis placere, probare, putare, arbitrari, videri, unser eben gar nicht, filium tuum quod ...
in-columis (incolomis), e (vgl. calamitas u. ... ... Caes.: incolumem se recipere, Caes.: se incolumem nullo modo fore arbitrari od. putare, einem Bankrott entgehen, vor einem B. bewahrt bleiben werden, ...
capitālis , e, Adi. m. Compar. (caput), I) ... ... iocus, Treb. Poll. – / Archaist. (zu no. I, 1) caputalis res, Corp. inscr. Lat. 1, 196, 26.
īn-solēsco , ere (in u. soleo), ungewöhnlich werden, I) physisch erstarken, zunehmen, simul coepit ... ... sublatius, Amm.: rebus secundis, Tac., secundis rebus, Iustin.: eo modo minume posse putabant per licentiam insolescere animum humanum, Sall.
abstrūsus , a, um, PAdj. m. Compar. (v ... ... dem Anblick u. Zugang der Welt entrückt, Plin. pan.: übtr.: disputatio abstrusior, etwas tieferer Forschung bedürfend, Cic.: dah. neutr. subst ...
hecatombē , ēs, Akk. ēn, f. (εκα ... ... (s. Capit. Maxim. et Balb. 11, 5), hec. pura ac puta, Varro sat. Men. 98: hecatomben promittere, Iuven. 12, 101. Vopisc ...
cōnsuētūdo , inis, f. (consuesco), die Beigewöhnung, I) ... ... -Ausdr., ad consuetudinem Graecorum, nach der G. der Gr. (zB. disputare), Cic.: ad nostram consuetudinem, Nep.: ex consuetudine, Sall.: ex ...
Buchempfehlung
Während seine Prosa längst eigenständig ist, findet C.F. Meyers lyrisches Werk erst mit dieser späten Ausgabe zu seinem eigentümlichen Stil, der den deutschen Symbolismus einleitet.
200 Seiten, 9.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1804 und 1815 ist Heidelberg das intellektuelle Zentrum einer Bewegung, die sich von dort aus in der Welt verbreitet. Individuelles Erleben von Idylle und Harmonie, die Innerlichkeit der Seele sind die zentralen Themen der Hochromantik als Gegenbewegung zur von der Antike inspirierten Klassik und der vernunftgetriebenen Aufklärung. Acht der ganz großen Erzählungen der Hochromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe zusammengestellt.
390 Seiten, 19.80 Euro