rēctus , a, um, PAdi. (rego), geradegerichtet, d ... ... recti, quidam resupinati, quidam etiam inclinati reddunt (urinam), Cels.: rectus insistit, rectus incedit, aufrecht, Cels. u. Capit.: ... ... ), Hor. – quotusquisque tam rectus auditor, quem etc., so ordentlicher, so gehörig-, richtig gebildeter, ...
ērēctus , a, um, PAdi. m. Compar. ... ... a) im guten Sinne, celsus et erectus, Cic.: animus altus et erectus, Auct. b. Afr.: sublime et ... ... munter, geweckt, lebendig, mutvoll, magnus animus et erectus, Cic.: alacri animo et erecto, Cic ...
dīrēctus , a, um, PAdi. m. Compar. (v. dirigo), ... ... steil abgeschnitten, Cic. – / In Hdschrn. u. neuern Ausgg. auch derectus geschr., s. Oudend. u. Schneider Caes. b.G. 4, ...
arrēctus , a, um, PAdi. m. Compar. (v. arrigo), emporgerichtet, emporstehend, auriculae, Col. 6, 29, 2: aures, Pelag. vet. 12. p. 55: oculis est arrectis, ibid. 29. p. 99: oculos ...
dērēctus , a, um, Variante von directus, w. s.
adrēctus (arrectus), a, um, s. ar-rigo.
1. porrēctus , a, um, PAdi. (v. porrigo), I) ausgedehnt, lang, planities, Amm.: pes, der Längenfuß, Gromat. vet.: porrectā longitudine, Cael. Aur.: porrectior Ilva (Ggstz. brevior Sardinia), Sen. fr.: porrectior ...
diērēctus , a, um (dis u. erigo) = ... ... . 62), nur in der Verbindung abi dierectus od. abin hinc dierecte od. (zu einer Frau) i ... ... geh zum Henker! Plaut. – b) v. Lebl.: lien dierectus est, Plaut. Curc. ...
corrēctus , a, um, PAdi. m. Compar. (v. corrigo), gebessert, verbessert, nihil officiunt peccata vetera correcto (dem Gebesserten), Lact. 6, 24, 5. – attentior fiat correctiorque, Gell. 6, 14, 2: correctior disciplina ...
anorectus , ī, m. (ἀνόρεκτος), appetitlos, ohne Appetit, Pelag. vet. 3. p. 23 u. 8. p. 43.
1. sub-rēctus , a, um, etwas gerade, subrectior locus, Gromat. vet. 345, 21 u. 352, 16: subrectior vallis, ibid. 332, 5.
3. subrēctus , ūs, m. (subrigo), die Aufrichtung, Prisc. part. XII vers. Aen. 11, 204.
2. subrēctus (surrēctus), s. subrigo.
surrēctus , a, um, s. subrigo.
2. porrectus , a, um, s. porricio.
experrēctus , a, um, PAdi. (v. expergiscor), wach, munter, vigoris experrecti, Col. 1. praef. 12. – v. leb. Wesen, insomne et experrectum est animal canis, Sen. contr. 7 (5), 20. § 12: ...
experīscor , rīscī, Nbf. v. experior (wie aboriscor Nbf. v. aborior), Corp. inscr. Lat. 2, 2102 u. 6, 7579. Pastor Herm. 3, 16, 2 sq. Plin. Sec. medic. praef. in. p ...
apporrēctus , a, um (ad u. porrigo), daneben ausgestreckt, draco, Ov. met. 2, 561.
in-corrēctus , a, um, unverbessert, opus, Ov. trist. 3, 14, 23.
inexperrēctus , a, um (in u. expergiscor), unerweckbar, Ov. met. 12, 317.
Buchempfehlung
Aristophanes hielt die Wolken für sein gelungenstes Werk und war entsprechend enttäuscht als sie bei den Dionysien des Jahres 423 v. Chr. nur den dritten Platz belegten. Ein Spottstück auf das damals neumodische, vermeintliche Wissen derer, die »die schlechtere Sache zur besseren« machen.
68 Seiten, 4.80 Euro