birēmis , e (bis u. remus), I) zweiruderig, mit ... ... zwei Reihen Ruderbänken versehen, nur subst., birēmis, is, f. (sc. navis), eine ... ... 6. Verg. Aen. 1, 182 u.a. – Nbf. birēmus , a, um, Auct. de dub. nom. ...
Chremēs , mētis, Akk. ētem, mēta u. mem, m., ein alter Geizhals in mehreren Stücken des Terenz, Nom. bei Cic. de fin. 1, 3. Hor. epod. 1, 33: Akk., -metem, Ter. Andr. 472 ...
af-fremo (ad-fremo), ere, bei od. zu etw. rauschen, murmeln, m. Dat., Val. Flacc. 1, 528. Sil. 14, 124.
at-tremo (ad-tremo), ere, bei etw. zittern, beben, m. Dat., Stat. Theb. 3, 309; 8, 81. Sidon. ep. 6, 1.
con-cremo , āvī, ātum, āre, niederbrennen, durch Brand vernichten, völlig verbrennen ... ... niederbrennen (intr.), völlig verbrennen (intr.), Puteolis duas naves fulminis ictu concrematas esse, Liv.: Volsinii oppidum Tuscorum opulentissimum totum concrematum est igne, Plin.
ad-rēmigo , āvī, āre, an etw. heran-, hinrudern, litori, ... ... absol., Flor. 2, 8, 12: übtr., lenique (dea) astris adremigat aurā, Anthol. Lat. 941, 30 (283, 30).
con-tremo , ere, erzittern, erbeben, caelum tonitru contremit, Pacuv. tr. 413: fulminis horribili cum plaga torrida tellus contremit, Lucr. 5, 1219. – / Die Perf.-Formen s. con-tremēsco.
cōn-fremo , fremui, ere, gemeinschaftlich murmeln, von Pers., Ov. met. 1, 199. Stat. silv. 1, 6, 72: von Örtl., Sil. 16, 397. Stat. silv. 1, 4, 14.
cremātio , ōnis, f. (cremo), das Verbrennen, die Verbrennung, Plin. 23, 64. Prud. perist. 6, 88.
cremātor , ōris, m. (cremo), der Verbrenner, Tert. adv. Marc. 5, 16.
arrēmigo , s. ad-rēmigo.
andremas = andrachle, Ps. Apul. herb. 103.
aphaerema , atis, n. (ἀφαίρεμα), die größte Art Graupen, Plin. 18, 112.
citirēmis , e (citus u. remus), schnell rudernd, Argo, Varr. sat. Men. 15.
cēremōnia , s. caerimōnia.
Aremoricus (Armoricus), a, um (aus dem keltischen are ... ... . prof. (XVI) 11, 28. p. 64 Schenkl.: Arem. gentes, Oros. 6, 11: u. subst., Aremoricus, ī, m., kollektiv = Aremorici, Sidon. carm. 7, ...
caeremōnia , s. caerimōnia.
con-tremēsco ( con-tremīsco ), tremuī, ere, heftig erzittern, erbeben, a) von Lebl.: tellus et aequora contremuerunt, Catull.: contremuit quercus, Ov.: quā (voce) protenus omne contremuit ... ... personif. Abstr., cuius in mea causa numquam fides virtusque contremuit, ist wankend gemacht worden, Cic. ...
circum-fremo , fremuī, ere, mit der Stimme umbrummen, ummurmeln, v. wilden Tieren, Prud.: v. Menschen, Amm. u. Eccl.: v. Vögeln, umgirren, cum stridore magno inanes nidos (unter gewaltigem ...
concremātio , ōnis, f. (concremo), die Verbrennung, Fulg. myth. 1, 16 u. Eccl.
Buchempfehlung
Diese »politische Komödie in einem Akt« spiegelt die Idee des souveränen Volkswillen aus der Märzrevolution wider.
30 Seiten, 4.80 Euro