urtīca , ae, f. (uro), die Nessel, Brennessel, I) eig. u. übtr.: 1) eig., Catull., Plin. u.a. – 2) übtr., die Seenessel, eine Pflanze im Meere, Plin ...
Rēdonēs (Rhēdonēs), um, m., eine Völkerschaft in Gallia Lugdunensis, in der Gegend des heutigen Rennes in der Bretagne, Caes. b. G. 2, 34, 1 u. 7, 75, 4.
3. ne , als enklitisches Fragewort, wird dem Worte angehängt, ... ... Tibull.: incertus, geniumne loci famulumne parentis esse putet, Verg.: collectosne bibant imbres puteosne perennes iugis aquae (scribere te nobis par est), Hor.: versans (überlegend), ...
cursus , ūs, m. (curro), der Lauf, ... ... Val. Max. – solis cursus annalis, Varro: annui cursus solis, Cic.: stellarum perennes cursus, Cic.: perpetui cursus conversionesque caelestes, Cic.: stellarum cursus sempiterni, Cic.: ...
puteus , eī, m. (puto), das gegrabene Loch, die ... ... Brunnen, Varro LL., Cic. u.a.: puteus altissimus, Apul.: putei perennes, Hor.: puteum fodere, Plaut., effodere, Colum.: in puteum descendere, Gaius ...
scatūrīgo (scaturrīgo), inis, f. (scaturio), hervorsprudelndes Wasser, ... ... 3 H. (Weißenb. scaturiges): in nigra (terra) scaturigines non fere sunt perennes, Plin. 31, 47: Signino circumiecto continendarum scaturiginum causā adiuvatur (aqua Virgo), ...