allacrimāns (ad-lacrimāns), tis, dabei weinend, Iuno, Verg. Aen. 10, 628: ubertim all., Apul. met. 10, 3.
ūbertim , Adv. (2. uber), reichlich, fundere lacrimulas, Catull.: ub. lacrimas fundere, Augustin.: flere, Sen. rhet. u. Fronto: ub. allacrimans, Apul.: ub. fluentes lacrimae, Hieron.
inexplētus , a, um (in u. expleo), ungesättigt, ... ... spectare formam, sich nicht satt sehen können an der G., Ov.: inexpletus lacrimans, sich nicht satt weinen könnend, unmäßig weinend, Verg. – b) ...
crēdo , didī, ditum, ere (vgl. altind. çrad-dhā ... ... α) mit Acc., quid iam credas? aut cui credas? Ter.: ille lacrimans orare, ne ea crederet, Sall.: non impulit me, haec nunc omnino ut ...
torvus , a, um (zu griech. τάρβος, Schrecken, ... ... canentibus classicis, Amm.: torvum renidens, Amm.: torvum et furiale renidens, Sil.: torvum lacrimans, Stat.: semper obliquum intuens et torvum, Amm.: torva tueri, Verg. – ...
... lacrimat virgo? Ter.: multa super natae lacrimans Phrygiisque hymenaeis, viel ob der Tochter Geschick u. der Phrygierverehelichung weinend, ... ... übtr., v. Pflanzen, Bäumen usw., tränen, träufeln, calamus lacrimans, Plin.: sucino lacrimat (pinei genus), Solin.: m. Acc., ...
supplex , plicis, Abl. gew. supplice, doch auch ... ... esse supplicem, jmd. demütig bitten, Plaut. u. Cic.: cum lacrimans Socrati supplex esset, ut etc., Cic. – c) m. Pronom. ...
ob-tēstor , ātus sum, ārī, I) zum Zeugen ( ... ... perque huius solitudinem te obtestor, ne abs te hanc segreges neu deseras, Ter.: lacrimans obtestatur per amicitiam perque sua ante feliciter facta, ne etc., Sall. – ...
... , 71. – absol., sic ait illacrimans, Verg.: si paulum potes, illacrima, Hor.: et illacrimavit et vicem ... ... Liv.: talibus illacrimant noctemque diemque querelis, Sil.: longos trahens spiritus et nonnumquam illacrimans, Apul.: ebur (das elfenbeinerne Götterbild) maestum illacrimat templis, weint ...