Online-Bibliothek

cor-rigo , rēxī, rēctum, ere (con u. rego), ... ... recte spectent, Cato: lectum triclinii, quem imparem posuerunt, Varro: aciem nostram a Volscis inclinatam, Val. Max.: inde aegre cursum, in die richtige Bahn einlenken ...

a-scendo , scendī, scēnsum, ere (ad u. scando), ... ... Advv.: usque ad nos contemptus Samnitium pervenit, supra non ascendit, Liv.: utrum nescis quam alte ascenderis, an pro nihilo id putas? Cic.: itaque timeo de ...

mōnstro (archaist. mōstro), āvī, ātum, āre (eig. ... ... 6, 5. – m. folg. Relativ- od. indir. Fragesatz, si scis, monstra quod bibam (gib mir Geduldstränkchen an), qui (damit ich) ...

cīvitās , ātis, f. (civis), I) abstr., der ... ... Cic.: alci civitatem dare, Cic.: civitatem alci negare, Suet.: alqm in civitatem asciscere, Liv., accipere, ascribere, Cic.: in populi Romani civitatem suscipi, Cic.: ...

Hibēres , um, m. (Ἴβηρες) ... ... Hor. carm. 1, 29, 15: minium, Prop. 2, 3, 11: piscis, die (bei Neukarthago gefangene) Makrele (scomber), Hor. sat. 2, ...

ī-gnārus , a, um (in u. gnarus), I) ... ... confecit, Tac. – subst., ab imperito dicendi ignaroque, Cic.: Superl., an nescis quae sit haec res? Si. Iuxta cum ignarissimis, Plaut. Pseud. 1161. ...

dē-bello , āvī, ātum, āre, I) intr. ... ... . 33), cum Ferentanis uno secundo proelio debellavit, Liv.: debellari eo die cum Volscis potuisse, Liv.: nondum debellatum cum Volscis esse, Liv. – m. Ang. wo? durch ...

ex-spīro , āvī, ātum, āre, I) tr. herausblasen ... ... et in acie, Liv.: super corpus viri, Petron.: effuso cerebro exspiravit, Vell.: rescisso vulnere exspiravit, Liv. epit.: eo vulnere exspiravit, Val. Max.: gaudio exspiravit ...

collēga , ae, m. (con u. lēgo; also ... ... , Mitregent, Tac. ann. 1, 3: u. so auch alqm asciscere collegam et generum, Tac. ann. 5, 6. – b) (wie ...

ag-grego (ad-grego), āvī, ātum, āre, eig. ... ... Tac.: aggr. se Romanis, Liv.: aggregari (medial) Vespasiani partibus, Tac., desciscentibus, Suet. – m. dopp. Acc., quos comites (als B.) ...

prīscus , a, um (v. prīs, dem griechischen ... ... recens, s. 1. VarroLL. 10, 71), credendum est veteribus et priscis, ut aiunt, viris, Cic.: quod loquitur priscum visum iri putat, altertümlich ...

remōtus , a, um, PAdi. (v. removeo), I) ... ... ab suspicione remotissimus, Cic. – b) abgeneigt, a vino, ab escis, nicht zugetan, Colum.: ab inani laude, Cic. – c) ...

Rōscius , a, um, Name einer röm. gens, aus ... ... Cic. Mur. 40. – Dav. Rōscius , a, um, roscisch, lex, durch das die Ritter besondere Sitze im Theater bekamen, ...

dē-dīsco , didicī, ere = ἀπομανθάνω, verlernen, sich abgewöhnen ... ... Cic.: dedidici Latine loqui, Ov.: qui mori didicit, servire dedidicit, Sen.: aegre dediscis amare, Ov.: Ggstz. meditari condiscere, loquitari dediscere, Apul. flor. ...

aquōsus , a, um, Adi. m. Compar. u. ... ... hell, Prop.: languor, Wassersucht, Hor.: mater, Thetis, Ov.: Piscis (als Gestirn), Ov. u. Verg. – ager aquosior, Plin ...

Vīviscī , ōrum, m., vollst. Bituriges (cognomine) Vivisci, eine keltische Völkerschaft an der Küste Aquitaniens in der Nähe des ... ... Lat. 13, 566. – Dav. Vīviscus , a, um, viviscisch, origo, Auson. Mos. 438.

con-venio , vēnī, ventum, īre, beikommen = eintreffen ... ... convenit, Iustin.: si condiciones pacis non convenissent, Liv.: pax ita convenerat, ut Etruscis Latinisque fluvius Albula finis esset, Liv.: in eas condiciones cum pax conveniret, ...

at-tribuo (ad-tribuo), buī, būtum, ere, zuerteilen, ... ... a rege attributae, Curt.: terra culturae causā attributa olim particulatim hominibus, ut Etruria Tuscis, Samnium Sabellis, Varr. sat. Men. 17. – iuventus, quae praesidio ...

dē-scendo , scendi, scēnsum, ere (de u. scando), ... ... 14. – m. 1. Supin., per quod (os specus) oraculo utentes sciscitatum deos descendunt, Liv. 45, 27, 8. – 2) insbes., ...

sufficio , fēcī, fectum, ere (sub u. facio), I ... ... (vgl. Mützell Curt. 3, 6, 19; 4, 1, 25): unde Volscis sufficerent milites, in hinlänglicher Menge sich darböten, Liv.: paucorum cupiditati tum, ...