lētum , ī, n. (*leo, wov. deleo, s ... ... ), der Tod, als Vernichtung, I) eig.: letum sibi consciscere, Plaut. u. Lucr., sibi parĕre manu, sich mit eigener Hand ...
aliquā , Adv. (aliquis), I) auf irgend einem Wege, irgendwo, al. evolare, Cic.: al. evadere, Liv. – II) übtr., auf irgend eine Art, irgendwie, al. resciscere alqd, Ter.: al. nocere, Verg.
a-spernor , ātus sum, ārī (ab u. sperno), ... ... wissen wollen, etw. nicht anerkennen (Ggstz. appetere, accipere, asciscere, credere), pro ignoto me aspernari, quasi me numquam noveris, mich abweisen, ...
prae-scīsco , scīvī, ere, vorher erforschen, vorher zu erfahren ... ... .: quaedam imprecationibus praescisse nefariis, Amm. – m. folg. indir. Fragesatz, praesciscere, quam quisque eorum provinciam, quem hostem haberet, volebat, Liv. 27, 35 ...
suspendium , iī, n. (suspendo), das Aufhängen, Erhängen ... ... suspendium, Plaut.: suspendio perire, Cic.: suspendio vitam finire, Suet.: suspendio mortem sibi consciscere, Hyg.: ex suspendio detrahi, Cels. – Plur., praebuit illa arbor ...
commīlitium , ī, n. (com u. miles), I) ... ... Gemeinschaft des Kriegsdienstes, Kriegskameradschaft, Vell. u.a.: Chaucos in c. asciscere, in die Heeresgemeinschaft aufnehmen, Tac. – II) übtr., die ...
ago , ēgī, āctum, ere (griech. ἄγω, altind. ... ... insidietur et observet, sed iam favet, Cic.: id agere ac moliri coepit, ut desciscerent ab Insubribus Cenomani, Liv.: id agendum, ut ea facere videamur irati, Cic ...
lēx , lēgis, f. ( von lego, ere = λέγω, ... ... , damit ihn jeder vorher lesen kann, ehe darüber abgestimmt wird, Cic.: legem sciscere od. iubere (vom Volke), genehmigen, Cic.: legem accipere, ...
nex , necis, f. (νέκ-υς, νεκ- ... ... Sever.: neci dedere od. demittere od. mittere, Verg.: necem sibi consciscere, Cic.: alqm vitae necisque dominum facere, Tac.: se dominum vitae necisque inimici ...
mors , mortis, f. (zu Wurzel mor, wov. ... ... .: morti od. ad mortem se offerre, s. offero: mortem sibi consciscere, Cic.: mortem alci afferre, Plaut.: afferre alci causam mortis voluntariae, Cic.: ...
iubeo , iussī, iussum, ēre (zu Ϝjeudh, schütteln, ... ... haberet, in Italiam traiceret, Liv.: senatus decrevit populusque iussit, ut etc.: Cic.: sciscerent iuberentque, ut senatus decerneret etc., Liv. – u. die Formel: ...
nōmen , inis, n. (altindisch nāman-, griech. ονομα ... ... gebraucht. – dah. alqm in familiam nomenque adoptare, Suet.: alqm in n. asciscere, Tac. – b) der Titel, alqm nomine imperatoris appellare ...
tenor , ōris, m. (teneo), der ununterbrochene Lauf, ... ... Liv.: tenorem in narrationibus servare, den Faden festhalten, Quint.: a recto tenore desciscere, die gerade Richtung verlieren, Val. Max.: inceptum peragit Fortuna tenorem, ...
cīvis , is, c. (vgl. ahd. hīwo, Gatte ... ... perditus, Cic.: c. bonus, Cic.: cives veteres, novi, Liv.: alqm civem asciscere, Cic.: duarum civitatum civem esse, Cic.: esse pro cive, Cic.: facere ...
bellum , ī, n. ( aus duellum [w. s.]; ... ... Curt. (s. Mützell Curt. 3, 2 [4], 2): b. consciscere, Liv. – b. suscipere, Cic.: b. sumere, Sall., sumere cum ...
nātūra , ae, f. (nascor), I) die Geburt ... ... explere satietate vivendi, durch ein hinreichend langes Leben befriedigen, Cic.: a natura desciscere, Cic.: naturā insitum est, Cic.: secundum naturam (der N. gemäß) ...
queror , questus sum, querī (vgl. althochd. queran, ... ... . fr.: querebatur, se tum exstingui, Cic.: illud queruntur in meis sententiis quasi desciscere me a pristina causa, Cic. – γ) m. folg. quod ...
apertē , Adv. m. Compar. u. Superl. ( ... ... petere, Cic.: resistere, Sall.: pugnare, Cic. fr.: hostem videre, Cic.: desciscere, Liv.: amare, Ov.: mentiri, Cic.: adulari, Cic.: dolorem ferre paulo ...
scīsco , scīvī, scītum, ere (Inchoat. v. scio), ... ... genehmigen u. verordnen, a) vom Volke, quae scisceret plebes, Cic.: m. folg. ut u. Konj., Athenienses sciverunt ...
arcesso (accerso), īvī, ītum, ere (Causat. v. ... ... tormenta et missilia, Tac.: argentum mutuum, Sall. fr.: sacra ab exteris nationibus asciscere et arcessere, Cic.: sin melius quid (vini) habes, arcesse, so ...
Buchempfehlung
Nach 25-jähriger Verbannung hofft der gealterte Casanova, in seine Heimatstadt Venedig zurückkehren zu dürfen. Während er auf Nachricht wartet lebt er im Hause eines alten Freundes, der drei Töchter hat... Aber ganz so einfach ist es dann doch nicht.
82 Seiten, 3.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1765 und 1785 geht ein Ruck durch die deutsche Literatur. Sehr junge Autoren lehnen sich auf gegen den belehrenden Charakter der - die damalige Geisteskultur beherrschenden - Aufklärung. Mit Fantasie und Gemütskraft stürmen und drängen sie gegen die Moralvorstellungen des Feudalsystems, setzen Gefühl vor Verstand und fordern die Selbstständigkeit des Originalgenies. Für den zweiten Band hat Michael Holzinger sechs weitere bewegende Erzählungen des Sturm und Drang ausgewählt.
424 Seiten, 19.80 Euro