scīsco , scīvī, scītum, ere (Inchoat. v. scio), I) eig ... ... . 359; Pseud. 72; Poen. 772. – / depon. Nbf. scīscor, nach Prisc. 8, 29.
a-scīsco (ad-scīsco), ascīvī, ascītum, ere (2. ascio), jmd. zu od. als etw. beiziehen, an - od. aufnehmen, I) eig.: collectis undique perditis hominibus, exsulibus omnium civitatum ascitis, receptis latronibus ...
dē-scīsco , scīvī u. sciī, scītum, ere, sich lossagen = abtrünnig-, untreu werden, abfallen, u. mit dem term. ad quem abfallend zu jmd. übergehen, I) eig., als ...
re-scīsco , scīvī od. sciī, scītum, ere, dahinterkommen, etw ... ... etw. entdecken, nihil opus (est) resciscat, Plaut.: primus rescisco omnia, Ter.: ubi rem rescivi, Ter.: quor haec, tu ubi rescivisti ...
cōn-scīsco , scīvī u. sciī, scītum, ere, zum förmlichen Beschluß erheben, förmlich beschließen, für sich etw. entscheiden, I) im allg., als publiz. t. t., Cic. de legg. 3, 3, 10: c. ...
per-scīsco , ere, erfahren, vernehmen, causam tumultus, Dict. 2, 37.
prae-scīsco , scīvī, ere, vorher erforschen, vorher zu erfahren suchen od. erfahren, m. Acc., animos vulgi longe, Verg.: exploratam fugam, Colum.: adversos subitosque motus, Amm.: quaedam imprecationibus praescisse nefariis, Amm. – m. ...
scītum , ī, n. (scisco), I) die Verordnung, der Beschluß, plebis scitum, populi scitum, Cic. u.a.: plebei u. plebi scitum, Inscr. u. Liv.: scitum plebis, populi, Liv.: scita ...
1. scītus , a, um, PAdi. m. Compar. u. Superl. (v. scisco), I) gescheit, klug, schlau, erfahren, kundig, geschickt, fein, homo, Plaut.: mulier, Gell.: sermo, Cic.: non sum scitior, ...
2. scītus , Abl. ū, m. (scisco), die Verordnung, der Beschluß, plebi scitu (Ggstz. populi iussu), Cic. ad Att. 4, 2, 3: ebenso de senatus sententia plebique scitu, Liv. 25, ...
ascītus , a, um, s. a-scīsco.
scīscitor , ātus sum, ārī (scisco), I) etw. zu erfahren suchen, nach etw. od. jmd. sich erkundigen (fragen), nachforschen, etw. erforschen, erkunden, ausforschen, auskundschaften, a) ...
2. a-scio (ad-scio), īre, mit Wissen u. Willen annehmen, aufnehmen, ascire socios, Verg. Aen. 12, 38: centurionem militesve ascire, ... ... – / Pers. ascivi u. Partiz. ascitus, s. a-scīsco.
re-scio , īre, dahinterkommen, in Erfahrung bringen, erkunden (s. Gell. 2, 19, 1 sqq.), quod pater resciens, Hyg. fab. 164; ... ... Acc. u. Infin., Itin. Alex. 29 (69). Vgl. rescisco.
cōn-sēntio , sensī, sēnsum, īre, zusammenstimmen, übereinstimmen, ... ... absol.: puro pioque bello quaerendas (verst. res) censeo, itaque consentio consciscoque, alte Formel bei Liv.: proinde consentite, conspirate, faßt also einen ...