dictito , āvī, āre (Frequ. v. dicere), immer ... ... für, Tac. – im Passiv unpers., male dictitatur tibi vulgo in sermonibus, es gehen böse Reden über dich im Volk, Plaut. trin. 99 ...
exāctor , ōris, m. (exigo), I) der Verjager, ... ... Vollstrecker der Todesstrafe, Tac.: disciplinae gravissimus, Suet.: asper recte loquendi, Quint.: sermonis Latini molestissimus, Suet.: ut exactor praesens promissorum adesset, Liv.: ad vendendum gravissimus ...
ex-pūrgo , āvī, ātum, āre, ausputzen, reinigen, säubern ... ... psoras, Plin. – II) übtr.: A) im allg.: expurgandus est sermo, Cic. Brut. 258. – B) insbes., entschuldigend reinigen, rechtfertigen, ...
egestās , ātis, f. (eig. egentas, egeo), I) ... ... ., animi, Mangel an Charakter, Cic.: linguae (der Sprache), patrii sermonis, Lucr. – II) der Mangel an usw ...
im-moror , ātus sum, ārī (in u. moror), ... ... ingeniis immorari et innutriri oportet, Sen.: in hoc, Quint.: in suo sermone, Augustin.: v. Lebl., itaque ei remissioni credendum est, quae etiam ...
dif-fāmo , āvī, ātum, āre (dis u. fama), ... ... . 4, 10. – II) im guten Sinne, a) übh.: sermonem, Vulg. Marc. 1, 45. – b) preisen, feiern, ...
cōmitās , ātis, f. (comis), das aufgeräumte Wesen, ... ... facilitas (Ggstz. gravitas severitasque), Cic.: c. epulantium, Curt.: c. affabilitasque sermonis, Cic.: c. in socios, mansuetudo in hostes, Tac.: c. curandi ...
Hīrtius , a, um (v. hīrtus), Name einer röm ... ... hirtianisch, des Hirtius, ius, Cic. ep. 9, 18, 3: sermo, Cic. ad Att. 10, 4, 11.
1. comptus , a, um, PAdi. m. Compar. ... ... oratio c., Cic.: apud senatum non comptior Galbae, non longior quam apud militem sermo, Tac. – b) v. Redner: Isocrates in diverso genere dicendi ...
cūrātus , a, um, PAdi. m. Compar. u. ... ... , Cato. – II) mit Sorgfalt betrieben, sorgfältig, angelegentlich, sermo, Plin. ep. 9, 13, 10: curatissimae preces, Tac. ann. ...
dī-vulgo (dī-volgo), āvī, ātum, āre, I) ... ... ausbreiten, bekannt machen, veröffentlichen, consilium alcis, Caes.: librum, Cic.. rem sermonibus, Cic.: divulgato ingenio, da sein Talent bekannt geworden war, Tac.
con-venio , vēnī, ventum, īre, beikommen = eintreffen ... ... – m. cum u. Abl., cum his mihi nec locus nec sermo convenit, Plaut.: haec fratri mecum non conveniunt neque placent, Ter.: pax, ...
con-tineo , tinuī, tentum, ēre (con u. teneo), ... ... v. Pers., bei etw. wesentlich beteiligt sein, qui viri hoc sermone continentur, Cic. de or. 3, 9. II) behalten, ...
con-verto (vorto), vertī (vortī), versum (vorsum), ere, ... ... Hecuba conversa traditur, Mela: mater in ursae speciem conversa, Hyg.: mugitu bovis in sermonem humanum converso, Val. Max.: hominum simulacra ferarumque in silicem ex ipsis visā ...
... bellum, Cic.: proelium, Sall. – eo autem omni sermone confecto, Cic.: reliquo sermone confecto, Caes. – quoniam (res) vi manuque confecta est, ... ... celeritate incredibili longissimas vias, Suet. – vario sermone sex illa a Dipylo stadia, Cic.: immensum spatiis aequor, ...
com-mitto , mīsī, missum, ere, zusammenlassen, zusammenbringen, ... ... Ciceronis paene finita, Vell. – iudicium inter sicarios committitur, Cic.: fausto committitur omine sermo, Ov. – absol. = eine Schlacht liefern, kämpfen, ...
com-moveo , mōvī, mōtum, ēre, gleichs. beregen, d. ... ... novā atque inusitatā specie commotus, Caes.: quibus rebus vehementer commotus, Caes.: quo (sermone) ille commotus, Nep. – quibus ex rebus Caesar vehementer commovebatur, Auct. ...
cō-gnōsco , gnōvī, gnitum, ere (co und gnōsco = ... ... G. 1, 22, 1), id a Gallicis armis et insignibus, Caes.: alqm sermone ab ipso, Phaedr.: ab eiusdem motu numerorum naturam vimque, Cic.: quaedam magis ...
ex-perior , pertus sum, īrī (vgl. perītus, perīculum, ... ... genus tegumenti) nullo telo neque tormento traici posse, Caes.: expertus iuvenem praelongos habuisse sermones, Quint. – γ) m. folg. ut u. Konj., ...
cōn-fundo , fūdī, fūsum, ere, zusammengießen, zusammenschütten, ... ... duo populi confusi in unum, Liv.: nunc in corpus unum confusi omnes, Liv.: sermones confunti in unum, Liv.: universorum voces confusae in unum, Lif.: multae voces ...
Buchempfehlung
Im zweiten Punischen Krieg gerät Syphax, der König von Numidien, in Gefangenschaft. Sophonisbe, seine Frau, ist bereit sein Leben für das Reich zu opfern und bietet den heidnischen Göttern sogar ihre Söhne als Blutopfer an.
178 Seiten, 6.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Michael Holzinger hat für den zweiten Band sieben weitere Meistererzählungen ausgewählt.
432 Seiten, 19.80 Euro