sīmia , ae, f. u. (seltener) sīmius ... ... dieses Affengesicht, Hor.: quis est hic simia? Afran. fr.: illius simiae vultum subire, Cael. in Cic. ep.: simius, non semissis homo, Vatin. ibid. ...
simil , s. similis /.
similo , āvī, āre (similis), I) ähnlich sein, ... ... . Vgl. Diom. 365, 20 ›similat‹ non dicimus sed ›similis est‹. – II) ähnlich machen ... ... unde debuit per omnia fratribus similari, Vulg. Hebr. 2, 17: similatus gratiae spiritali, Ps. ...
simītū , Adv., altlat. Nbf. v. simul, zugleich ( ... ... 745; most. 792 u.a. Lucil. 1011. – Nbf. simītur , Plaut. Amph. 631 Goetz et Loewe. Corp. inscr. Lat. 6 ...
1. simila , ae, f., das feinste Weizenmehl, Cels. 2, 18. p. 64, 36 D. Mart. 13, 10, 1. Hieron. epist. 52, 6 u. 54, 11. Vulg. genes. 18, 6. Apic. ...
sīmius , s. sīmia.
2. Simila , s. Stimula.
... b) m. Dat.: nihil hoc similist (= simili est) similius, Plaut.: si similes Icilio tribunos haberet, Liv ... ... ein Analogon, ecce aliud simile dissimile, Cic.: utuntur simili, Cic.: ut in eodem ... ... verser, Cic.: Plur. similia, et similia od. similiaque, und dergleichen mehr, ...
similāgo , inis, f. = simila (w. s.), Cato r. r. 75. Plin. 18, 89. Ambros. in Luc. 8. § 49 u. de Cain et Abel 1, 8. § 30. Vulg. Sirach 35, 4 ...
sīmiolus , ī, m. (Demin. v. simius), das Äffchen, v. einem Menschen, das Affengesicht, Cic. ep. 7, 2, 3.
īnsimilo , āre, s. īn-simulo.
assimilo , s. as-simulo.
assimilis (ad-similis), e, an - od. ... ... . – m. Dat., forma eius assimilis illi, Cato fr.: assimilis spongiis mollitudo, Cic.: aeri assimilis capillus, Suet.: assimilis fratribus, Ov. – m. quasi, ...
similiter , Adv. (similis), ähnlich, auf ähnliche Art, (fast) ebenso, auf gleiche Art, similiter atque uno modo dicere, Cic.: similius, Phaedr.: simillime, Cic. – m. Genet., veri sim., Apul., veri similius, Tert. u. Apul ...
sīminīnus , a, um (simia), von Affen, Affen-, herba, eine Pflanze, Ps. Apul. herb. 86. – / Iul. Obs. 103 Jahn feminino capite.
similitās , ātis, f. (similis, I) = similitudo, die Ähnlichkeit, Caecil. com. 216. – II) die ähnliche-, gleichartige Eigentümlichkeit, Plur. bei Vitr. 2, 9, 5.
ab-similis , e, unähnlich (Ggstz. similis), non absimili formā, Caes. b.G. 3, 14, 5: gew. non abs. m. Dat., M. Antonio non abs., Eutr. 10, 16: non abs. ...
cōnsimilo , āre (consimilis), ganz ähnlich machen, gleichstellen, mit Dat. (wem?), Fulg. myth. 3, 5. Augustin. de civ. dei 2, 10 u.a. Eccl.
similātio , ōnis, f. (similo), das Ähnlichmachen, Augustin. serm. 8, 14.
... u. Superl., unähnlich, ungleichartig (Ggstz. similis, consimilis), α) m. Genet.: verum tamen fuit tum sui dissimilis, Cic.: Scetani dissimilis sis, Hor.: artificium esse hoc ... ... linguā (Sprache), Sall.: dissimillimi motus, Cic.: labor voluptasque dissimillima naturā (ihrem Wesen nach ganz ...
Buchempfehlung
Als leichte Unterhaltung verhohlene Gesellschaftskritik
78 Seiten, 6.80 Euro
Buchempfehlung
Im nach dem Wiener Kongress neugeordneten Europa entsteht seit 1815 große Literatur der Sehnsucht und der Melancholie. Die Schattenseiten der menschlichen Seele, Leidenschaft und die Hinwendung zum Religiösen sind die Themen der Spätromantik. Michael Holzinger hat elf große Erzählungen dieser Zeit zu diesem Leseband zusammengefasst.
430 Seiten, 19.80 Euro