spontāneē , Adv. (spontaneus), freiwillig, Vulg. 1. Petr. 5, 2. Hieron. epist. 52. no. 7. Th. Prisc. 1, 8.
spontāneus , a, um (spons), freiwillig, frei, ... ... benignitates numinum, Arnob. 3, 24: spontaneo ferri agitatu, Macr. somn. Scip. 2, 14, 13: nec formido iussus adgredi opus, quod spontaneum cessit inpune, Veget. mil. 2. ...
adiūtus , Abl. ū, m. (adiuvo), die ... ... , Iul. bei Augustin. op. imperf. c. Iul. 5, 11: spontaneae in nobis iniquitatis adiutu, Iul. bei Augustin. op. imperf. c. ...
mūnificus , a, um (munus u. facio), I) ... ... Isid. orig. 10, 166), 1) im allg.: milites, ICt.: spontaneos aliquos munificos nominare ad etc., spät. ICt. – übtr., sexus ...