cunīculātim , Adv. (cuniculus), gerieft, Plin. 9, 103 Sill. (Detl. u. Mayh. canaliculatim).
cancellātim , Adv. (cancellatus, cancello), gitterförmig, Plin. 7, 81 u.a. Sidon. ep. 5, 17.
capreolātim , Adv. (capreolus), verschlungen, verflochten, Apul. met. 11, 22.
conglobātim , Adv. (conglobo), massenhaft, Augustin. conf. 7, 7, 11.
cōnsociātim , Adv. (consocio), vereint, Amm. 15, 11, 3.
congregātim , Adv. (congrego), vereint, Prud. cath. 7, 143.
antimetabolē , ēs, f. (ἀντιμεταβ ... ... ut edam vivo, sed ut vivam edo, Isid. 2, 21, 11: per antimetabolen, Charis. 287, 15.
aestimābilis , e (aestimo) = ἀξίαν εχων, schätzbar = eine (relative) Schätzung zulassend (Ggstz. inaestimabilis), Cic. de fin. 3, 20.
cōgnōminātim , Adv. (1. cognominatus), in gleicher Bedeutung, Prisc. de nom. et pron. 1, 7. p. 444, 30 K.
columbulātim , Adv. (columbulus), nach Täubchenart, c. labra conserens labris, Matius b. Gell. 20, 9, 2.
crātīculātim , Adv. (craticula), in Rostform, Veget. mul. 2, 67, 6 L.
domesticātim , Adv. (domesticus), in Privathäusern, Suet. Caes. 26, 2.
antiphōnātim , Adv. (antiphona), im Wechselgesange, Spät.
contemplātim (contemplor), Adv. betrachtend, Not. Tir. 82, 12.
castimōniālis , e (castimonia), zum Fasten gehörig, Fasten-, liquamen, Pallad. 3, 25, 12. – subst., castimōniālis, is, f., die Nonne, Augustin. in psalm. 75 ...
aestimātōrius , a, um (aestimator), zum Schätzer od. Taxierer gehörig, iudicium, actio, ICt.
cōnstimulātor , ōris, m. (*constimulo), der Anreizer, Auson. rhop. 34. p. 32, 11 Schenkl.
canāliculātim , Adv. (canaliculatus), gerieft, Plin. 9, 103 D. u. M. (Sillig cuniculatim).
discrīminātim , Adv. (discrimino), gehörig abgesondert, -getrennt, Varro r. r. 1, 7, 7.
ante-pēnultimus , s. ante-pēnultimus.