ursus , ī, m. ( statt *urc-sus, altind. ... ... ἄρκτος), der Bär, I) eig.: ursi informes, Verg.: turpes, Ov.: taurus et ursus inter se colligati (in den Kampfspielen), Sen ...
1. pulcher , chra, chrum, u. pulcer , cra ... ... puer, Cic.: pulchrae puellae (Ggstz. anus deformes), Treb. Poll.: pulchrae turpesque puellae, Ov.: pulcher corpore, Ov.: hortus, Ov.: domus (Ggstz. ...
col-lino , lēvī, litum, ere (con u. lino), ... ... , Hor., Ov. u. Gell.: übtr. im Gleichnis, pulcrum ornatum turpes mores peius caeno conlinunt, Plaut. most. 291.
rogo , āvī, ātum, āre (verwandt mit rego ›nach ... ... rogo, Cic. – c) alqd: aquam, Plaut.: utenda vasa, Plaut.: res turpes, Cic.: auxilium, Caes.: vitam, Sen. rhet.: auxilium summissā voce, Ov ...
dē-sum , fuī, esse, fort-, weg sein, fehlen, ... ... Pronomen, tum tibi non desit faciem componere pugnae, Tibull.: et mihi non desunt turpes pendere corollae, Prop.: nec cernere deerat lumina, man konnte sehen, Sil ...
turpis , e (zu altindisch trápatē, schämt sich [= wendet ... ... .: vestitus, Ter.: asellus, Ov.: scabies, Verg.: turpia membra fimo, Verg.: turpes morbo viri, Hor., – b) garstig klingend, Cic. or. ...
ob-umbro , āvī, ātum, āre, beschatten, I) ... ... 1) verdunkeln, a) übh.: sensus, Quint.: honestissimis sensibus res turpes, Arnob.: numquam obscura (bedeutungslos) nomina, etiam si aliquando obumbrentur, Tac ...
co-honesto , āvī, ātum, āre, zu Ehren bringen od. verhelfen, Ehre und Ansehen verleihen, verherrlichen, ... ... , Plin. 22, 34. – u. zum Schein mit Worten, res turpes, beschönigen, Arnob. 5, 43.
concubitus , ūs, m. (concumbo), I) das Sich ... ... anguis immanis concubitu conceptus, durch die B. einer ungeh. Schl., Liv.: turpes pecudum concubitus sequi, Verg.: aliorum animalium concubitus melius instruxit (natura), Sen.