Danaē , ēs, f. (Δανάη), Tochter ... ... – Nach italischer Sage kam Danaë nach Italien, baute Ardea, vermählte sich mit Pilumnus u. gebar ihm den Daunus, den Stammvater des Turnus, Verg. Aen. ...
māgnus , a, um (altind. mahánt-, griech. μέγας ... ... nach, sehr fruchtbar, annus, Stat. u. Lucan.: maior autumnus, Mart. 2) v. der Größe der menschl. Stellung, a ...
sequor , secūtus sum, sequī, tr. u. intr. ... ... ) der Zeit od. Reihe nach folgen, nachfolgen, erfolgen, aestatem autumnus sequitur, Enn.: sequitur hunc annum nobilis clade Caudinā pax, Liv.: transacto Punico ...
gravis , e (altind. gurú-h, griech. βαρύς, ... ... .: locus, Liv.: Minturnae, Ov.: solum caelumque, Tac.: anni tempus, Cic.: autumnus, Caes.: pestilentiā gravis annus, Liv. – γ) übh. schwer ...
tempto , āvī, ātum, āre, betasten, befühlen, berühren, ... ... . Wein, vina temptant caput, Plin. – v. der Jahreszeit, gravis autumnus omnem exercitum valetudine temptaverat, Caes. – von Krankheiten, scabies temptat oves, ...
1. varius , a, um (vario), mannigfaltig, mannigfach, ... ... getigert, uvae, Catull.: columnae, von buntem Marmor, Hor.: v. autumnus purpureo colore, der die Früchte purpurn färbt, Hor.: flores, Tibull.: ...
contus , ī, m. (κοντός), ... ... .: acutā cuspide contos expediunt, Verg.: quosdam contis remisque detrusit in mare, Suet.: Clitumnus fons aegerrime contis remisque superatur adversus, Plin. ep. – Sprichw., non ...
ef-fundo (ecfundo), fūdī, fūsum, ere (ex u. ... ... hervorbringen, hervorbringend verbreiten, segetes effundunt fruges, Cic.: autumnus effundit fruges, Hor.: caligo, quam circa umidi effuderant montes, Curt.: caligo, ...
ex-cipio , cēpī, ceptum, ere (ex u. capio), ... ... Herculis vitam immortalitas excepit, Cic.: aestas hiemem excepit, Liv.: absol., excipit autumnus, Ov.: turbulentior inde annus excepit, Liv.: im Reden, hunc Labienus ...
grandis , e (zu griech. βρένθος, Stolz, βρενθύομαι, ... ... = groß der Statur nach, herangewachsen, puer, Cic.: alumnus, Hor.: iam gr. Achilles, Iuven.: gr. bestia, Liv.: fera, ...
Antēnōr , oris, Akk. orem u. ora, m. ... ... , a, um, antenorisch = patavinisch, Faunus, Mart.: alumnus Laris Antenorei, der Stadt Padua, Mart. – 2) Antēnoridēs , ...
pōmifer , fera, ferum (pomum u. fero), Obst ... ... 46. Sil. 4, 225: annus, Hor. carm. 3, 23, 8: autumnus, ibid. 4, 7, 11. – Plur. subst., pōmiferae, ārum ...
prae-ceps , cipitis (prae u. caput), kopfüber, ... ... . in occasum sol, Liv.: pr. dies, Liv.: pr. aestas, Sall.: autumnus, Amm. – 2) bildl.: a) v. Pers.u. pers ...
il-lūmino , āvī, ātum, āre (in u. lumino) ... ... rerum naturae corpus eloquentiā, Vell.: nisi Thebas unum os Pindari illuminaret, Vell.: Philoctetes alumnus Meliboeam illuminat, Mela. – bes. als rhet. t. t., pulchritudinem ...
Bistones , um, m. (Βίστονε ... ... 964;ονία), Bistonien = Thrazien, Bistoniae magnus alumnus, d.i. Orpheus, Val. Flacc. 3, 159.
dī-stinguo , stīnxī, stīnctum, ere (vgl. στίζω), ... ... A) unterscheidend auszeichnen, bezeichnen, fest bestimmen, iam tibi lividos distinguet autumnus racemos, bläulich färben, Hor.: nigram medio frontem distinctus ab albo, ...
quārtānus , a, um (quartus), zum vierten gehörig, ... ... discessit, Cic.: qui quartanam passus convaluerit, Gell. – Plur., idem tempus (autumnus) quosdam longissimis (morbis) implicat, maximeque quartanis, Cels.: Icatidas medicus quartanas finiri ...