euoe , s. euhoe.
āctuōsē , Adv. (actuosus), mit vollster, d.i. mit leidenschaftlicher Aktion, effektvoll, non act., Cic. de or. 3, 102.
sinuōsē , Adv. (sinuosus), faltenreich, bildl., dicere sinuosius, verwickelter, Gell. 12, 5, 6.
lūctuōsē , Adv. (luctuosus), kläglich, jammervoll, canere (v. der Nachtigall), Varro LL. 5, 76: illud autem quam luct. ridiculum est, Augustin. de opere monach. 32. § 42: his casibus proeliorum ita luct. finitis, Amm. ...
sēptuōsē , Adv. (septum), verhüllt, bildl., dunkel, undeutlich, Liv. Andr. b. Non. 170, 17 (dagegen Ribbeck Pacuv. tr. 5 saeptuosa dictio).
aestuōsē , Adv. m. Compar. (aestuosus), glühend, umeris inarsit aestuosius, Hor. epod. 3, 17. – / Wegen Plaut. Bacch. 471 s. aestuōsus no. II.
vultuōsē , Adv. (vultuosus), mit starkem Mienenspiele, agere, Donat. Ter. Andr. 1, 2, 13: hoc vultuose pronuntiandum est, Donat. Ter. Andr. 2, 3, 6 u. ...
tortuōsē , Adv. (tortuosus), mit Windungen, gewunden, Tert. adv. Valent. 3. Augustin. contra Acad. 2, 6.
flexuōsē , Adv. (flexuosus), in Krümmungen od. Windungen, Plin. 18, 358.
saeptuōsē , Adv. (saeptum), verhüllt, bildl., dunkel, undeutlich, Liv. Andr. b. Non. 170, 17 (dagegen Ribbeck Pacuv. tr. 5 saeptuosa dictio).
frūctuōsē , Adv. (froctuosus), mit Nutzen, Isid. orig. 6, 19, 41. Augustin. serm. 359, 7 in. u.a. Eccl.: Compar. bei Augustin. epist. 41, 1.
sūmptuōsē , Adv. m. Compar. (sumptuosus), mit vielen Kosten, kostspielig, Catull. u. Cic.
impetuōsē , Adv. (impetuosus), ungestüm, Acro Hor. carm. 1, 16, 12 u. 1, 29, 11.
quōservus , s. cōn-servus /.
quaestuōsē , Adv., doch nachweisbar nur im Compar. u. Superl. (quaestuosus), vorteilhaft, mit Gewinn, compertum non aliter quaestuosius censum haberi aut tutius, Plin. 19, 56: istud non beneficium, sed fenus est circumspicere, non ubi optime ponas, ...
tumultuōsē , Adv. (tumultuosus), lärmend, mit Lärmen, geräuschvoll, tumultuose et cunctis copiis, Afran. com. fr.: adeo tum. excepta ... ... clamoribus undique, Liv.: veniunt iterum atque tertium tumultuosius, Cato fr.: senatus tumultuose vocatus tumultuosius consulitur, Liv.: ut hominem ...
voluptuōsē , Adv. (voluptuosus), voll Vergnügen, vergnügt, Augustin. in psalm. 39, 21. Sidon. epist. 5, 20, 4. Vulg. thren. 4, 5. Cassiod. var. 11, 10, 4 u. 12, 15, 1: Compar., ...
affectuōsē , Adv. (affectuosus), voll Neigung, Serv. Verg. ecl. 9, 27: Compar., Cassiod. var. 3, 4: Superl. b. Sidon. ep. 4, 11. § 5. Vgl. affectiose (affectiosus).
mōnstruōsē , Adv. (monstruosus), widernatürlich, unnatürlich, Cic. de div. 2, 146. – Nbf. mōnstrōsē, Porph. Hor. carm. 1, 2, 14.
īnfrūctuōsē , Adv. m. Compar. (infructuosus), ohne Frucht, ohne Nutzen, Eccl.
Buchempfehlung
Der aus Troja zurückgekehrte Agamemnon wird ermordet. Seine Gattin hat ihn mit seinem Vetter betrogen. Orestes, Sohn des Agamemnon, nimmt blutige Rache an den Mördern seines Vaters. Die Orestie, die Aischylos kurz vor seinem Tod abschloss, ist die einzige vollständig erhaltene Tragödientrilogie und damit einzigartiger Beleg übergreifender dramaturgischer Einheit im griechischen Drama.
114 Seiten, 4.30 Euro