... ), 1) eig.: o magna vis veritatis, Cic.: nuda veritas, Hor. u. Apul ... ... argui posset, donec ad liquidum veritas explorata esset, Liv.: exploranda est veritas multum, priusquam etc., Phaedr.: convicio aurium cum extorta mihi veritas esset, Cic.: veritatem patefacere, Cic.: quae ( ...
Trēverī u. Trēvirī , ōrum, m., I) ... ... . de gub. dei 6, 8, 39. – Dav. Trēvericus u. Trēviricus , a, um, treverisch, der Treverer, ager, Plin.: tumultus, Tac.: ...
vēridicē , Adv. (veridicus), wahrredend, wahr, agere, Augustin. epist. 17, 1: praedicere, Amm. 31, 1, 2.
vēricola , ae, c. (verus u. colo), die Wahrheit ehrend, lex, Tert. carm. ad senat. 2.
... prisca ac nimis dura, Liv.: severitatem in filio adhibere, Cic.: severitatem adhibere rei publicae causā, Cic.: comitatem alcis et facilitatem suae gravitati severitatique aspergere, Cic.: dissolvere disciplinam severitatemque, Auct. b. Alex.: quos ... ... in reum, Cic.: in summa severitate habere comitatis satis, Cic.: summam severitatem iungere cum summa humanitate, ...
vēridicus , a, um (verus u. dico), I) ... ... , os, Lucr.: vox, Cic.: veridica interpres deûm, Liv.: attendere veridicos codices et oracula, Augustin.: veridicus in hac re fuit, Lact. Vgl. M. Müller Liv. ...
vericulum , ī, n. (Demin. v. veru, wie corniculum ... ... 149 (wo die Hdschrn. u. Jan viriculo). – / Die Schreibung vericulum ( nicht veruculum) ist überall die der besten Handschriften; vgl. Gesner ...
sevēriter , Adv. = severe, Titin. com. 67. Apul. met. 2, 27.
sevēritūdo , inis, f. (severus), die Ernsthaftigkeit, Strenge, frontis, Plaut. Epid. 609: morum, Apul. met. 1, 25; 3, 3 u. 4, 31.
vēriloquus , a, um (verus u. loquor), wahrredend, M. Aurel b. Fronto epist. ad Marc. Caes. 3, 12. p. 49, 16 N. Hieron. adv. Ruf. 3, 42.
Sevēriānus , s. 2. Sevērus.
vēriloquium , iī, n. (veriloquus), I) als Übersetzung von ετυμολογία, die Etymologie, Cic. top. 35. – II) das Wahrreden, die Aufrichtigkeit, Ggstz. falsitas, Isid. sent. 2, ...
cadāverīnus , a, um (cadaver), vom Aas, nidores, Augustin. de civ. dei 9, 16. – subst., cadāverīna, ae, f. (sc. caro), Fleisch vom gefallenen Vieh, ...
vēriverbium , iī, n. (verus u. verbum), das Wahrreden, die Wahrhaftigkeit, Plaut. capt. 568.
vericulātus , a, um (vericulum), mit einem kleinen Spieße versehen, Colum. 2, 20 (21), 3.
vērīsimilis , s. similis.
vēridicentia , ae, f. (verus u. dico), die Wahrhaftigkeit im Reden (Ggstz. falsidicentia), Iul. Val. 1, 20 (25); 2, 2 (1).
pulverizātus , a, um (pulvis), pulverisiert, tus, Veget. mul. 2, 26.
Veriugodumnus , ī, m., eine Gottheit der Gallier, Corp. inscr. Lat. 13, 3487.
in-vērīsimilis , e, unwahrscheinlich, non inv. ratio, Prisc. 6, 78.
Buchempfehlung
Die Brüder Atreus und Thyest töten ihren Halbbruder Chrysippos und lassen im Streit um den Thron von Mykene keine Intrige aus. Weißes Trauerspiel aus der griechischen Mythologie ist 1765 neben der Tragödie »Die Befreiung von Theben« das erste deutschsprachige Drama in fünfhebigen Jamben.
74 Seiten, 4.80 Euro