videlicet [Georges-1913]
vidēlicet , Adv. ( aus videre licet, wie scilicet ... ... Infin. ( wegen videre), videlicet, parcum illum fuisse senem, Plaut.: esse videlicet in terris primordia rerum ... ... natürlich, freilich, tuus videlicet salutaris consulatus, perniciosus meus, Cic.: homo videlicet timidus et permodestus ...
iste [Georges-1913]
is-te , is-ta, is-tud, Genet. istīus, ... ... hat, eben der (von dir genannte usw.), Att. Platonem videlicet dicis. M. istum ipsum, Attice, Cic.: huic Eumenes: utinam quidem istud ...
iubeo [Georges-1913]
iubeo , iussī, iussum, ēre (zu Ϝjeudh, schütteln, ... ... dolori adhiberi iussit quod in tempore congruere videbatur, Augustin. epist. 138, 3: videlicet illi aetati iam non hoc se fuisse iussurum, ibid.: ideo male acceptus es ...
volvo [Georges-1913]
volvo , volvī, volūtum, ere (altind. válate, dreht ... ... iudicium est, fatone res mortalium et necessitate immutabili an forte volvantur, Tac.: eludant videlicet, quibus forte temere humana negotia volvi agique persuasum est, Curt. B) ...
consulatus [Georges-1913]
cōnsulātus , ūs, m. (consul), die Konsulwürde, ... ... einen Tag Konsul war), Cic. ep. 7, 30, 1. – tuus videlicet salutaris consulatus, perniciosus meus, Cic.: in exitu iam est c. meus, ...
commonefacio [Georges-1913]
com-mone-facio , fēcī, factum, ere, mit dem Passiv ... ... et commonefaceret, Q. Metell. in Cic. ep. 5, 3, 2: videlicet uti nos commonefacias, quam conversa sit res publica, Ps. Sall. decl. ...
- ZenoServer 4.030.014
- Nutzungsbedingungen
- Datenschutzerklärung
- Impressum