B. B , b , der zweite Buchstabe des latein. Alphabetes, entsprechend ... ... = bonum datum. – B. L. = bona lex. – B. O. = bono omine, bona omina. – B. P ...
O. 1. O , o , vierzehnter Buchstabe des lat. Alphabets, entsprechend den beiden griechischen O (O, Ω). – In der zum Teil altertümlichen Schreib- u. Sprechweise für ...
M. 1. M , m , zwölfter Buchstabe des latein. Alphabets, dem griech. ... ... entsprechend, aber Em genannt. – Als Abkürzung bezeichnet M. gew. den Vornamen Marcus u. M' den Vornamen Manius. ...
2. M , Zahlzeichen (eig. [ griech. Φ]) = mille.
... oblite! Cic. – mit folg. Acc., o me miserum! o ich Ungl.! o über mich Ungl.! Cic.: o fortem! o welch ein Tapferer! Cic ... ... Cic. – poet. auch m. folg. Genet., o mihi nuntii beati! Catull. 9, ...
re-vom o , vomuī, ere, zurückspeien, wieder von sich geben, fluctus, Verg.: plumam, Plin.: Charybdis vorat revomitque carinas, Ov.: im Bilde, cum sanguine et spiritu male partam victoriam, Flor. – / Lucan. 6, 24 jetzt ...
cōnfarr(e)o , (āvī), ātum, āre (con u. far), (unter ... ... ann. 4, 16: dum confarreatur, Serv. Verg. Aen. 4, 374: m. Acc., parentes, Tac. ann. 4, 16 (confarreatis parentibus genitus). ...
M [2] Auflösung: 42 x 34 Pixel Folgende Artikel verwenden dieses Bild: M [2]
... Cic.: homo de schola et a magistro (= ὁ διδαχθείς), Cic. – b) von... herab, suspendere columbam ... ... ille deis, Ov.: potentiā secundus a rege, Auct. b. Alex. II) übtr.: A) ... ... hac contione legati missi sunt, Liv.: pulli a matre, gleich von der M. weg, Col.: namentl ...
aeōn , ōnis, Akk. Plur. ōnas, m. (αἰών, Ewigkeit), ein Äon, eine Art von Weltgeistern des Ketzers Valentinus, Tert. adv. haer. 33 u.ö.
Aeduī (Haeduī), ōrum, m., die Äduer, ... ... Liv. 5, 34, 5. – Sing. Aeduus, ī, m., ein Äduer, Divitiacus Aeduus, Caes. b.G. 1, 32, 3: Catapanus Aeduus, Corp ... ... Hdschrn. schreiben (wie auch Inscr. Helv. 192 M. überliefert ist).
acinus , ī, m. u. acinum , ī, n., die kleinere Beere ... ... des Holunders, Efeus, Plin.: der Mispel, des Granatapfels, Plin. – b) insbes., die Weinbeere, acinus uvae duracinae od. ...
aculeus , ī, m. (Demin. v. acus), ... ... sagittae aut glandis, Liv. – b) der Tiere, apis, Cic.: hystricis, Plin.: aculei calcis, ... ... aculei in C. Caesarem, Sticheleien gegen usw., Cic. ep. – b) v. Kummer u ...
abruptē , Adv. m. Compar. (abruptus), eig. ... ... Amm. 17, 7, 8. – b) jäh, jählings, α) geradezu, ohne Eingang, ... ... non abrupte medium solem, sed fere medium dicere, Macr. – β) jäh = übereilt, ...
ab-ūsque , Praep. m. Abl. = usque ab, von... her, von ... ... .: ab. Oeensium finibus, Apul.: ab. ferventi Aethiopiae plaga, Amm. – b) in der Zeit: Tiberio abusque, Tac. ann. 13, ...
abiectē , Adv. m. Compar. (abiectus), I) nachlässig, Gell. 2, 6 ... ... nach, niedrig, gemein, Tac. dial. 8, 3. – b) dem moral. Halte nach, kleinmütig, entmutigt, mutlos, ...
aerātor , ōris, m. (aero), der Schuldner, Gloss. in Class. auct. ed. Mai 7, 577, b (wo: ›reus, aerator‹).
aequālis , e, Adj. m. Compar. u. (b. Spät.) m. Superl. (aequo), gleich beschaffen, gleich ... ... ihm aufgewachsen, Cic. – m. cum u. Abl., aequali tecum aevo, Verg.: fuit ...
... Amm. 22, 15, 3. – B) f. = das Land Ägypten, Cic ... ... deor. 3, 56: Aegyptum iter habere, Caes. b.c. 3, 106, 1: Aegyptum proficisci, Nep. Dat. 4, ... ... classes, Suet: tellus, Lucan. – Subst., a) Aegyptius, ī, m., der Ägypter, Sing. u. ...
... abscīsus , a, um, PAdj. m. Compar. (abscido), abgeschnitten, a) v. Örtl., ... ... Liv.: petra undique absc., Curt.: Haemi montis abscisi scopuli, Amm. – b) übtr., v. Ton der Rede u. dgl., abgebrochen ...
Buchempfehlung
In der Nachfolge Jean Pauls schreibt Wilhelm Raabe 1862 seinen bildungskritisch moralisierenden Roman »Der Hungerpastor«. »Vom Hunger will ich in diesem schönen Buche handeln, von dem, was er bedeutet, was er will und was er vermag.«
340 Seiten, 14.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Dass das gelungen ist, zeigt Michael Holzingers Auswahl von neun Meistererzählungen aus der sogenannten Biedermeierzeit.
434 Seiten, 19.80 Euro