adolēscēns , - centia , - centior , - centulus , - centurio , s. adulesc...
adminicula , ae, f. = adminiculum, Ven. Fort. vit. S. Radeg. 19, 44.
Aeacidēius , - cidēs , - cidīnus , - cius , s. Aeacus.
ad-suēfacio , ad-suēsco , s. as-suēfacio, assuesco.
admentātio etc., s. āmentātioetc.
Adrymētion , s. Adramyttēum.
absynthium , ī, n., f. absinthium.
Actionīcēs , ae, m., s. Actium.
adulīscēns , s. adulēscēns /
acītābulum , s. acētābulum.
absentātum , s. absinthiātus.
accersītor , s. arcessītor.
acrufolius , s. acrifolius.
... et expensi, Hauptbuch mit Soll u. Haben, s. Cic. Rosc. com. 5 sqq.), in adversaria referre, Cic.: ... ... Cic. ep. 2, 4, 2. – β) adversaria, ōrum, n., die Behauptungen des Gegners, die ... ... Cic. ad Att. 18, 12 litt. D. zw.; Müller ad adversarium).
admīrābilis , e, Adj. m. Compar. (admiror), bewundernswürdig, staunenswert, wunderbar, auffallend (im guten u. üblen Sinne), res nova et adm., Cic.: adm. caeli celeritas, Cic.: huius opus adm., Ov.: illa adm. eloquentia, Tac.: ...
adminiculum , ī, n. (ad u. *mineo, wov. immineo u. promineo), eine nach obenhin geführte Stütze, I) eig.: a) als t.t. des Landbaues, die Stütze für die ...
Adramyttēum , ī, n. (Ἀδραμύττειον) u. Adramyttion , ī, n. (Ἀδραμύττιον) u ...
accūsābilis , e (accuso), a) wer od. was den Gegenstand einer gerichtlichen Anklage bilden kann, anklagbar, turpitudo, Cic. Tusc. 4, 75: v. Pers., Liberat. brev. 24. – b) anklagens-, tadelnswert = verwerflich ...
adminiculor , ārī (adminiculum), unterstützen, helfen, his disciplinis instruere atque adminiculari suam mentem, Augustin. c. Acad. 1. no. 21 extr.: calor materni corporis formandis pullis adminiculatur, Augustin. de genes. ad litt. 1, 18, 36 (aber ...
admissārius , ī, m. (admitto), mit u. ohne equus ... ... der Hengst zur Zucht, der Beschäler, Script. r.r. – übtr., von geilen Menschen, Cic. u.a.