alternābi is , e (alterno), wandelbar, divitia, Acc. tr. 264 R. 2. Vgl. aeternabilis.
anclābris , e (anculo), zum Götterdienste gehörig, mensa, vasa, Paul. ex Fest. 11, 11.
accipitro , āre (accipiter), nach Habichtsart zerfleischen, Laev. b. Gell. 19, 7, 11.
Alimentus , ī, m., römischer Beiname, wie L. Cincius Alimentus bei Liv. 26, 23, 2 u.ö.
abietālis , e, = abiegnus, hasta, Serv. Verg. Aen. 11, 667.
Androgeōn , - geōnēus , s.d. Folg.
amāracion , s. amethystus a.E.
Ālidēnsis , s. Elis a.E.
Alsiēnsis , e, s. Alsium.
Alliēnsis , e, s. Allia.
... affatim piscosi, Iustin. 44, 1, 7: itinera aestuariis concisa, Caes. b.G. 3, 9, 4. – od. die natürliche od. ... ... Fischteiche zu bekommen, Varr. r.r. 3, 17, 8. – b) meton. die Strömung des Meeres in einem ...
... 3, 49. – u. dav. wieder β) adj., acrifolius (acrufolius), a, um, von Stechpalmenholz, vectes, Cato r.r. 31, 1. – b) Form aquif.: α) adj., aquifolia ilex, aquifolia ... ... Plin. 16, 32; 24, 116. – β) subst., aquifolia, ae, f. u. ...
aequābilis , e, Adj. m. Compar. (aequo), I) einem andern ... ... aequ., ius in omnes aequ., Cic.: nihil eā iurisdictione aequabilius, Cic. – b) v. Pers.: cunctis vitae officiis aequabilis, Tac. hist. 4, ...
adulterium , ī, n. (adulter), I) der Ehebruch ... ... , Sen. rhet.: adulteria exercere, Suet.: suspicionem adulterii habere, in Verdacht des E. stehen, Nep.: in adulterio uxorem suam prehendere, Cato fr.: in adulterio ...
aequāliter , Adv. m. Compar. (aequalis), auf gleiche ... ... nach, gleich, eben, collis ab summo aequ. declivis, Caes. b.G. 2, 18, 2: sternere aequ. undam, Ov. her. 7 ...
... , 48 sq. Diom. 504, 31. – β) ein aus Anapästen bestehender Vers, Cic. or. 190. – b) anapaestum, ī, n., α) ein aus ... ... Vers, Gell. praef. § 20. – β) ein Gedicht ( Lied ) ...
aliēnigena , ae, m. (alienus u. geno = gigno), ... ... geboren, ausländisch, fremd, subst. der Ausländer. Fremde (d.h. im Ausland Geborne, im Ggstz. zu indigena), homo longinquus et ...
Amēstratus , ī, f. (Ἀμήστρα ... ... Verr. 3, 101. – auch gen. Amāstra , ae, f. b. Sil. 14, 267. – Dav. Amēstratīnus , a, um ...
ab-ligurrio (abligurio), īvī u. iī, ītum, īre, ... ... lecken, naschen, dulcia, Apul. met. 10, 14. – b) verleckern, verprassen, verfressen, bona, Enn.: patria bona, Ter.: ...
aestīvālis , e (aestivus), sommerlich, Sommer-, circulus (cancri), Hygin. astr. 3, 24: castra, Hyg. de munit. castr. § 45 u. 48: thermae, Corp. inscr. Lat. 10, 5348: potio, Pelagon. veterin. ...
Buchempfehlung
Am Hofe des kaiserlichen Brüder Caracalla und Geta dient der angesehene Jurist Papinian als Reichshofmeister. Im Streit um die Macht tötet ein Bruder den anderen und verlangt von Papinian die Rechtfertigung seines Mordes, doch dieser beugt weder das Recht noch sich selbst und stirbt schließlich den Märtyrertod.
110 Seiten, 6.80 Euro